Ξημέρωσε. Με το που ανοίγεις τα μάτια σου ένας κόμπος σε πιάνει στο στομάχι φέρνοντας στο μυαλό σου ότι αυτή τη φορά έχεις περισσότερες ημέρες καθυστέρηση από ό,τι τις προηγούμενες.
Ίσως το σημερινό πρωινό να είναι αυτό που περιμένεις χρόνια τώρα...
Τα ποσοστά υπογονιμότητας έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα μας. Το 17% των ζευγαριών καλείται να αντιμετωπίσει αυτή τη δύσκολη και ψυχοφθόρα κατάσταση. Σύμφωνα, μάλιστα, με τις εκτιμήσεις των ειδικών το 40% των προβλημάτων τεκνοποίησης οφείλεται στη γυναίκα, το 30% στον άνδρα, το 20% και στους δύο και το 10% σε ανεξήγητους λόγους. Δύο πράγματα θα σε βοηθήσουν να φτάσεις ένα βήμα πιο κοντά στο μεγαλύτερο όνειρό σου. Η αισιοδοξία σου και στις πιο σοβαρές περιπτώσεις η επιστήμη. Το άγχος, η κούραση, η κατάθλιψη, η στεναχώρια ακόμα και η παχυσαρκία συμβάλλουν στις δυσλειτουργίες του αναπαραγωγικού συστήματος. Χαλάρωσε, δώσε στον εαυτό σου ,ότι καλύτερο γιατί το αξίζει και όλα θα πάνε όπως τα είχες ονειρευτεί. Στην άλλη περίπτωση να πω ότι τα ποσοστά επιτυχίας μιας εξωσωματικής έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση ο γιατρός θα σας καθοδηγήσει. Εκτός της εξωσωματικής υπάρχουν και άλλες βοήθειες που προσφέρει πλέον η επιστήμη. Μην χάνεις τις ελπίδες σου αλλά μην είσαι και 24 ώρες το 24ωρο κολλημένη, αυτό μόνο κακό θα επιφέρει. Και κάτι τελευταίο...γυναίκα του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος απέκτησε παιδί (χωρίς την παρέμβαση της επιστήμης) μετά από πέντε χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών, πρόσφατα έμαθα οτί μια φίλη μου απέκτησε επιτέλους παιδί μετά από τρία χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών. Που οφείλεται το τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα καθυστέρησης εγκυμοσύνης; Στα ψυχολογικά θέματά τους!
Όπως και να'χει εύχομαι σε κάθε γυναίκα να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα έστω και πιο αργά από όσο περίμενε. Και είμαι σίγουρη ότι όλες θα τα καταφέρουν!
Θα χαρούμε να μοιραστείς μαζί μας στα σχόλια τη δική σου ιστορία ή τη δική σου συμβουλή για όσες γυναίκες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.
ίσως σήμερα να αφήσεις πίσω τις άσχημες στιγμές που πέρασες τόσο καιρό αντικρίζοντας ένα σωρό αρνητικά τεστ εγκυμοσύνης...
ίσως αυτή τη φορά να έχεις ευχάριστα νέα να ανακοινώσεις στον άντρα σου που ξέρεις ότι μέσα του νιώθει και εκείνος κομματιασμένος και ας μην το δείχνει.
Γράφει η Κατερίνα από το ιστολόγιο Mommy in Wonderland
Κάτι μέσα σου, σαν φωνή ελπίδας, σου ψιθυρίζει ότι ο γολγοθάς σου τελειώνει εδώ. Ότι όσα πέρασες ήταν ένας εφιάλτης, ένα κακόγουστο αστείο και από σήμερα θα αρχίσεις να ζεις ξανά. Και αν πληγωθείς πάλι; Όχι, δεν είσαι διατεθειμένη να μπεις άλλη μια φορά σε μια τόσο ψυχοφθόρα διαδικασία. Η άλλη φωνή, η φωνή της λογικής σου φωνάζει ότι πάλι δεν έβαλες μυαλό και πάλι θα μείνεις κλειδωμένη στο μπάνιο να κλαις με τις ώρες, πάλι δημιουργείς ψευδαισθήσεις και επιμένεις να ζεις στον δικό σου ουτοπικό κόσμο βλάπτοντας τον εαυτό σου και κατά συνέπεια όλους όσους σε βλέπουν να μαραζώνεις και να αργοπεθαίνεις ψυχικά μέρα με τη μέρα. Δυο φωνές και εσύ στη μέση...το πρώτο δάκρυ κύλισε και εσύ σηκώθηκες απότομα παλεύοντας να αποτρέψεις αυτό που πήγαινε να συμβεί για ακόμη μια φορά. Ένας καλός καφές και η συντροφιά της τηλεόρασης ίσως σε βοηθήσουν να συνέλθεις, να ξεχαστείς έστω και για λίγο...
Το απόγευμα σε βρίσκει ακόμα ξεχασμένη και υπνωτισμένη στις δικές σου σκέψεις στον καναπέ. Ευτυχώς που βρήκες ελάχιστη δύναμη το μεσημέρι και ετοίμασες ένα βιαστικό πιάτο φαγητό για τον άντρα σου. Κόντεύει έξι και ακόμα να αδιαθετήσεις ή να αισθανθείς κάποιο πονάκι που να προμηνύει τον ερχομό της...
Δεν πάει άλλο. Δεν μπορείς να μείνεις ένα βήμα μακρυά από τη ευτυχία σου. Αρπάζεις το τεστ, κοιτάς για μια ακόμα φορά το εικόνισμα της Παναγίας και με βουρκωμένα μάτια κάτι ψιθυρίζεις κάνοντας το σταυρό σου. Σε κλάσματα δευτερολέπτου χώνεσαι στο μπάνιο. Δεν χάνεις χρόνο, ούτως ή άλλως τις οδηγίες χρήσεως τις έχεις μάθει απ' έξω κι ανακατωτά. Κοντεύεις να λυποθυμίσεις περιμένοντας για άλλη μια φορά τα αποτελέσματα του τεστ που άφησες ακουμπισμένο δίπλα στο νιπτήρα. Με σπασμωδικές κινήσεις παίρνεις το τεστ και το κοιτάς. Δεν κατάλαβες πότε άρχισαν τα δάκρυα να κυλούν ποτάμι. Μετά από ώρα βγαίνεις με πρησμένα μάτια και μουσκεμένη μπλούζα. Ο άνθρωπός σου σε αγκαλιάζει και εσύ ξεσπάς σε λυγμούς ουρλιάζοντας "συγγνώμηηη". Αχ βρε κορίτσι μου, μετά από μια σειρά αποτυχημένων προσπαθειών και επισκέψεων στο γιατρό ακόμα δεν έχει λυθεί ο γρίφος. Ακόμα να καταλάβεις τι φταίει που τυραννιέσαι έτσι. Το πόρισμα του γιατρού; Το άγχος, η κούραση, ορισμένες κακές στιγμές που σας αποσυντόνισαν, κάποια μικροπροβλήματα που συνέβαλλαν στο να έχετε άσχημη διάθεση και άλλοι διάφοροι, ψυχολογικοί κυρίως, παράγοντες μπορεί να σου στερούν την χαρά μιας εγκυμοσύνης. Όμως εσύ ξέρεις ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν και τώρα είσαι καλά, δεν έχεις έγνοιες και έχεις απομακρύνει από τη ζωή σου όλους όσους σε γέμιζαν αρνητισμό. Τι στο καλό φταίει τότε; Αν το θέμα ήταν βιολογικό θα το καταλάβαινες αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι κατά τη γνώμη σου παράλογα αφού τα έχεις αποβάλλει από τη ζωή σου εδώ και καιρό. Ή οι γιατροί δεν ξέρουν τι λένε ή εσύ κάτι δεν έχεις καταλάβει.
Βγαίνεις μια βόλτα να πάρεις λίγο καθαρό αέρα. Ωχ! όχι! Πρέπει να αποφύγεις την συνάντηση με την κουτσομπόλα, κυνική γειτόνισσα. Αλλά γρήγορα συνειδητοποιείς ότι δεν γίνεται. "Ε κοπέλιά μου, που χάθηκες; Όλα καλά; Πότε θα κάνεις και εσύ ένα μωρό βρε κούκλα μου; Τόσα χρόνια είσαι μαζί με τον άντρα σου! Τι περιμένετε για να βάλετε αρχή βρε; Τα χρόνια περνούν σαν νερό", πάντα χαμογελώντας και προσποιούμενη ότι όλα τα λέει καλοπροαίρετα. Είναι τόσο αστείο και τραγικό παράλληλα το γεγονός ότι αυτή η γυναίκα ξεστομίζει όλα αυτά ενώ λίγες ώρες πριν εσύ ήσουν ράκος πάνω από άλλο ένα αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης. Αγνοείς το φαρμάκι που ένιωσες να κυλά στις φλέβες σου και περιορίζεσαι στην απάντηση που θα μπορούσε να δώσει ένα απλό χαμόγελο ασυνόδευτο από κάθε είδους συναίσθημα. Συνεχίζεις τη βόλτα σου χαμένη στον κόσμο σου, ώσπου βλέπεις σε απόσταση αναπνοής μια παρέα μαμάδων που παίζουν με γέλια και τραγούδια με τα μωρά τους στο πάρκο της περιοχής. Η πίκρα έγινε μπάλα στο λαιμό σου και σε έπνιξε. Μετά βίας κρατάς τα δάκρυά σου. Πόσο όμορφη εικόνα! Θα έδινες τα πάντα για να ήσουν στη θέση τους. Πιο πέρα μια άλλη μαμά ξυλοφορτώνει το 5χρονο αγοράκι της γιατί παρασύρθηκε και ήταν λίγο πιο ζωηρός στο παιχνίδι. Πως μπορεί; Αν ήξερε τι καημός είναι για κάποιες γυναίκες ένα παιδί...τι θαύμα είναι αυτό που χτυπάει, δεν θα το έκανε...αλλά έτσι είναι...
Τώρα τα βάζεις με το Θεό, βρίζεις και βλαστημάς μέσα σου που επέτρεψε να υπάρχει αυτή η αδικία. Τα παρατάς, παίρνεις το δρόμο της επιστροφής. Γιατί πάντα επιλέγεις τη βόλτα ως διαφυγή από τον πόνο σου ενώ ξέρεις ότι θα σε κάνει χειρότερα; Φτάνεις στο σπίτι. Ο άντρας σου ως συνήθως λείπει. Και τι να κάνει εκεί; Παιδιά δεν έχει να ασχοληθεί και να παίξει λίγο μαζί τους, γυναίκα δεν έχει αφού εκείνη είναι μονίμως χαμένη σε άλλο κόσμο και το μόνο που του προσφέρει είναι γκρίνια, πόνο, κλάματα και υστερίες. Μπαίνεις στο μπάνιο, κλείνεις τα μάτια και τρομάζεις με τους θορύβους της μοναξιάς. Ξαφνικά σαν να ακούς από μακρυά ένα κλάμα μωρού. Συνειδητοποιείς ότι οι παραισθήσεις επανέρχονται και ανοίγεις τα μάτια σου απότομα. Αντικρίζεις το είδωλό σου στον καθρέφτη... πόσο άχρηστη νιώθεις;! Αηδιασμένη και μόνο με την εικόνα σου.
Κάτι νιώθεις..μια αίσθηση που δεν σου αρέσει...Έσφιξες τα δόντια, άφησες άλλο ένα δάκρυ να κυλήσει ανξέλεγχτο και καλωσόρισες για έναν ακόμα μήνα την μεγαλύτερη εχθρό σου...την περίοδο!
Δυο χρόνια αργότερα
Το απόγευμα σε βρίσκει ακόμα ξεχασμένη και υπνωτισμένη στις δικές σου σκέψεις στον καναπέ. Ευτυχώς που βρήκες ελάχιστη δύναμη το μεσημέρι και ετοίμασες ένα βιαστικό πιάτο φαγητό για τον άντρα σου. Κόντεύει έξι και ακόμα να αδιαθετήσεις ή να αισθανθείς κάποιο πονάκι που να προμηνύει τον ερχομό της...
Δεν πάει άλλο. Δεν μπορείς να μείνεις ένα βήμα μακρυά από τη ευτυχία σου. Αρπάζεις το τεστ, κοιτάς για μια ακόμα φορά το εικόνισμα της Παναγίας και με βουρκωμένα μάτια κάτι ψιθυρίζεις κάνοντας το σταυρό σου. Σε κλάσματα δευτερολέπτου χώνεσαι στο μπάνιο. Δεν χάνεις χρόνο, ούτως ή άλλως τις οδηγίες χρήσεως τις έχεις μάθει απ' έξω κι ανακατωτά. Κοντεύεις να λυποθυμίσεις περιμένοντας για άλλη μια φορά τα αποτελέσματα του τεστ που άφησες ακουμπισμένο δίπλα στο νιπτήρα. Με σπασμωδικές κινήσεις παίρνεις το τεστ και το κοιτάς. Δεν κατάλαβες πότε άρχισαν τα δάκρυα να κυλούν ποτάμι. Μετά από ώρα βγαίνεις με πρησμένα μάτια και μουσκεμένη μπλούζα. Ο άνθρωπός σου σε αγκαλιάζει και εσύ ξεσπάς σε λυγμούς ουρλιάζοντας "συγγνώμηηη". Αχ βρε κορίτσι μου, μετά από μια σειρά αποτυχημένων προσπαθειών και επισκέψεων στο γιατρό ακόμα δεν έχει λυθεί ο γρίφος. Ακόμα να καταλάβεις τι φταίει που τυραννιέσαι έτσι. Το πόρισμα του γιατρού; Το άγχος, η κούραση, ορισμένες κακές στιγμές που σας αποσυντόνισαν, κάποια μικροπροβλήματα που συνέβαλλαν στο να έχετε άσχημη διάθεση και άλλοι διάφοροι, ψυχολογικοί κυρίως, παράγοντες μπορεί να σου στερούν την χαρά μιας εγκυμοσύνης. Όμως εσύ ξέρεις ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν και τώρα είσαι καλά, δεν έχεις έγνοιες και έχεις απομακρύνει από τη ζωή σου όλους όσους σε γέμιζαν αρνητισμό. Τι στο καλό φταίει τότε; Αν το θέμα ήταν βιολογικό θα το καταλάβαινες αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι κατά τη γνώμη σου παράλογα αφού τα έχεις αποβάλλει από τη ζωή σου εδώ και καιρό. Ή οι γιατροί δεν ξέρουν τι λένε ή εσύ κάτι δεν έχεις καταλάβει.
Βγαίνεις μια βόλτα να πάρεις λίγο καθαρό αέρα. Ωχ! όχι! Πρέπει να αποφύγεις την συνάντηση με την κουτσομπόλα, κυνική γειτόνισσα. Αλλά γρήγορα συνειδητοποιείς ότι δεν γίνεται. "Ε κοπέλιά μου, που χάθηκες; Όλα καλά; Πότε θα κάνεις και εσύ ένα μωρό βρε κούκλα μου; Τόσα χρόνια είσαι μαζί με τον άντρα σου! Τι περιμένετε για να βάλετε αρχή βρε; Τα χρόνια περνούν σαν νερό", πάντα χαμογελώντας και προσποιούμενη ότι όλα τα λέει καλοπροαίρετα. Είναι τόσο αστείο και τραγικό παράλληλα το γεγονός ότι αυτή η γυναίκα ξεστομίζει όλα αυτά ενώ λίγες ώρες πριν εσύ ήσουν ράκος πάνω από άλλο ένα αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης. Αγνοείς το φαρμάκι που ένιωσες να κυλά στις φλέβες σου και περιορίζεσαι στην απάντηση που θα μπορούσε να δώσει ένα απλό χαμόγελο ασυνόδευτο από κάθε είδους συναίσθημα. Συνεχίζεις τη βόλτα σου χαμένη στον κόσμο σου, ώσπου βλέπεις σε απόσταση αναπνοής μια παρέα μαμάδων που παίζουν με γέλια και τραγούδια με τα μωρά τους στο πάρκο της περιοχής. Η πίκρα έγινε μπάλα στο λαιμό σου και σε έπνιξε. Μετά βίας κρατάς τα δάκρυά σου. Πόσο όμορφη εικόνα! Θα έδινες τα πάντα για να ήσουν στη θέση τους. Πιο πέρα μια άλλη μαμά ξυλοφορτώνει το 5χρονο αγοράκι της γιατί παρασύρθηκε και ήταν λίγο πιο ζωηρός στο παιχνίδι. Πως μπορεί; Αν ήξερε τι καημός είναι για κάποιες γυναίκες ένα παιδί...τι θαύμα είναι αυτό που χτυπάει, δεν θα το έκανε...αλλά έτσι είναι...
Τώρα τα βάζεις με το Θεό, βρίζεις και βλαστημάς μέσα σου που επέτρεψε να υπάρχει αυτή η αδικία. Τα παρατάς, παίρνεις το δρόμο της επιστροφής. Γιατί πάντα επιλέγεις τη βόλτα ως διαφυγή από τον πόνο σου ενώ ξέρεις ότι θα σε κάνει χειρότερα; Φτάνεις στο σπίτι. Ο άντρας σου ως συνήθως λείπει. Και τι να κάνει εκεί; Παιδιά δεν έχει να ασχοληθεί και να παίξει λίγο μαζί τους, γυναίκα δεν έχει αφού εκείνη είναι μονίμως χαμένη σε άλλο κόσμο και το μόνο που του προσφέρει είναι γκρίνια, πόνο, κλάματα και υστερίες. Μπαίνεις στο μπάνιο, κλείνεις τα μάτια και τρομάζεις με τους θορύβους της μοναξιάς. Ξαφνικά σαν να ακούς από μακρυά ένα κλάμα μωρού. Συνειδητοποιείς ότι οι παραισθήσεις επανέρχονται και ανοίγεις τα μάτια σου απότομα. Αντικρίζεις το είδωλό σου στον καθρέφτη... πόσο άχρηστη νιώθεις;! Αηδιασμένη και μόνο με την εικόνα σου.
Κάτι νιώθεις..μια αίσθηση που δεν σου αρέσει...Έσφιξες τα δόντια, άφησες άλλο ένα δάκρυ να κυλήσει ανξέλεγχτο και καλωσόρισες για έναν ακόμα μήνα την μεγαλύτερη εχθρό σου...την περίοδο!
Δυο χρόνια αργότερα
Πλέον έχεις συμβιβαστεί με την όλη κατάσταση. Βέβαια πάντα υπάρχει ένα αγκαθάκι κάπου εκεί σε μια γωνίτσα της καρδιάς σου αλλά το αγνοείς όσο μπορείς για να μπορέσεις να συνεχίσεις στη ζωή, όχι τόσο για εσένα όσο για να μην πικράνεις τους ανθρώπους γύρω σου που σε νοιάζονται και σε αγαπάνε. Ο άντρας σου βρίσκεται και εκείνος στην ίδια κατάσταση και έχετε απαγορεύσει ο ένας στον άλλον να αναφέρετε το παραμικρό για αυτό το θέμα. Είσαι καλύτερα από κάθε άλλη φορά. Χαμογελάς, διασκεδάζεις και μοιράζεις αγάπη σε κάθε μικρό πλασματάκι που θα βρεθεί δίπλα σου αφού η αγάπη για τα παιδιά δεν φεύγει ότι κι αν περάσεις στη ζωή σου. Και αυτά σε συμπαθούν. Λατρεύουν να παίζουν μαζί σου και να απολαμβάνουν την παρέα σου και αυτό σε γεμίζει ακόμα περισσότερο. Ίσως στο μέλλον αν η οικονομική σας κατάσταση βελτιωνόταν να κάνατε μια εξωσωματική ή μπορεί και να υιοθετούσατε ένα, θα ήταν πολύ όμορφη πράξη.
Κοντεύουν δυο μήνες από την τελευταία φορά που αδιαθέτησες. Οι πρωινές ναυτίες και οι εμμετοί δίνουν και παίρνουν. Κάτι δεν πάει καλά. Δεν σου περνάει καν από το μυαλό ότι μπορεί να εισαι...ξέρεις...γιατί αυτή είναι μια ιστορία που έχεις αφήσει πίσω σου προ πολλού. Άλλωστε όλα αυτά σου είχαν ξανατύχει μία φορά στο παρελθόν και σε είχαν ξεγελάσει ενώ δεν ήταν άλλο από ένα ορμονικό μικροπρόβλημα. Κλείνεις ραντεβού και επισκέπτεσαι τον γυναικολόγο σου πιστεύοντας ότι
τα ορμονικά σου φταίνε πάλι. Μετά από δύο μέρες δέχεσαι ένα τηλεφώνημα από τον γιατρό σου ο οποίος σε ενημερώνει για τα αποτελέσματα των εξετάσεων. "Κορίτσι μου, κάθεσαι; Τα ορμονικά σου δουλεύουν ρολόι! Απλά να μωρέ...είσαι ολίγον...έγκυος!" Δεν άκουσες ποτέ στη ζωή σου ως τώρα ωραιότερη λέξη. ΕΓΚΥΟΣ! Έκλαψες με λυγμούς, αλλά αυτή τη φορά από ευτυχία. Περίμενες με ανυπομονησία τον άντρα σου ο οποίος δεν άργησε πολύ. Ήθελες να του το ανακοινώσεις με ένα πιο μοναδικό τρόπο αλλά δεν κρατήθηκες. Με το που φάνηκε στην πόρτα άρχισες να βροντοφωνάζεις τα νέα και χοροπηδούσες σαν 3χρονο που του αγόρασαν γλειφιτζούρι. Νιώσατε πιο ερωτευμένοι από ποτέ. Μία νέα ζωή άρχιζε για εσάς και όταν υποδεχτήκατε το θαυματάκι σας η χαρά αποκορυφώθηκε. Τίποτα πια δεν μπορούσε να σας στερήσει το χαμόγελο!
Ίσως αυτή η γυναίκα να είσαι εσύ...ίσως να είσαι σε μια καλύτερη και πιο ψύχραιμη κατάσταση...ίσως να είσαι και χειρότερα. Με όποιον τρόπο και αν σε βασανίζει αυτό το "τέρας", είτε με τον πιο ήπιο είτε με τον πιο άγριο...χαμογέλα! Μετά την μεγάλη καταιγίδα ο ήλιος θα λάμψει. Ο χρόνος και η ζωή θα σε ανταμείψουν για την υπομονή σου. Όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν και να είσαι σίγουρη ότι οι καλύτερες ημέρες για εσένα ακόμα δεν έχουν έρθει.
Κοντεύουν δυο μήνες από την τελευταία φορά που αδιαθέτησες. Οι πρωινές ναυτίες και οι εμμετοί δίνουν και παίρνουν. Κάτι δεν πάει καλά. Δεν σου περνάει καν από το μυαλό ότι μπορεί να εισαι...ξέρεις...γιατί αυτή είναι μια ιστορία που έχεις αφήσει πίσω σου προ πολλού. Άλλωστε όλα αυτά σου είχαν ξανατύχει μία φορά στο παρελθόν και σε είχαν ξεγελάσει ενώ δεν ήταν άλλο από ένα ορμονικό μικροπρόβλημα. Κλείνεις ραντεβού και επισκέπτεσαι τον γυναικολόγο σου πιστεύοντας ότι
τα ορμονικά σου φταίνε πάλι. Μετά από δύο μέρες δέχεσαι ένα τηλεφώνημα από τον γιατρό σου ο οποίος σε ενημερώνει για τα αποτελέσματα των εξετάσεων. "Κορίτσι μου, κάθεσαι; Τα ορμονικά σου δουλεύουν ρολόι! Απλά να μωρέ...είσαι ολίγον...έγκυος!" Δεν άκουσες ποτέ στη ζωή σου ως τώρα ωραιότερη λέξη. ΕΓΚΥΟΣ! Έκλαψες με λυγμούς, αλλά αυτή τη φορά από ευτυχία. Περίμενες με ανυπομονησία τον άντρα σου ο οποίος δεν άργησε πολύ. Ήθελες να του το ανακοινώσεις με ένα πιο μοναδικό τρόπο αλλά δεν κρατήθηκες. Με το που φάνηκε στην πόρτα άρχισες να βροντοφωνάζεις τα νέα και χοροπηδούσες σαν 3χρονο που του αγόρασαν γλειφιτζούρι. Νιώσατε πιο ερωτευμένοι από ποτέ. Μία νέα ζωή άρχιζε για εσάς και όταν υποδεχτήκατε το θαυματάκι σας η χαρά αποκορυφώθηκε. Τίποτα πια δεν μπορούσε να σας στερήσει το χαμόγελο!
Ίσως αυτή η γυναίκα να είσαι εσύ...ίσως να είσαι σε μια καλύτερη και πιο ψύχραιμη κατάσταση...ίσως να είσαι και χειρότερα. Με όποιον τρόπο και αν σε βασανίζει αυτό το "τέρας", είτε με τον πιο ήπιο είτε με τον πιο άγριο...χαμογέλα! Μετά την μεγάλη καταιγίδα ο ήλιος θα λάμψει. Ο χρόνος και η ζωή θα σε ανταμείψουν για την υπομονή σου. Όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν και να είσαι σίγουρη ότι οι καλύτερες ημέρες για εσένα ακόμα δεν έχουν έρθει.
Τα ποσοστά υπογονιμότητας έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα μας. Το 17% των ζευγαριών καλείται να αντιμετωπίσει αυτή τη δύσκολη και ψυχοφθόρα κατάσταση. Σύμφωνα, μάλιστα, με τις εκτιμήσεις των ειδικών το 40% των προβλημάτων τεκνοποίησης οφείλεται στη γυναίκα, το 30% στον άνδρα, το 20% και στους δύο και το 10% σε ανεξήγητους λόγους. Δύο πράγματα θα σε βοηθήσουν να φτάσεις ένα βήμα πιο κοντά στο μεγαλύτερο όνειρό σου. Η αισιοδοξία σου και στις πιο σοβαρές περιπτώσεις η επιστήμη. Το άγχος, η κούραση, η κατάθλιψη, η στεναχώρια ακόμα και η παχυσαρκία συμβάλλουν στις δυσλειτουργίες του αναπαραγωγικού συστήματος. Χαλάρωσε, δώσε στον εαυτό σου ,ότι καλύτερο γιατί το αξίζει και όλα θα πάνε όπως τα είχες ονειρευτεί. Στην άλλη περίπτωση να πω ότι τα ποσοστά επιτυχίας μιας εξωσωματικής έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση ο γιατρός θα σας καθοδηγήσει. Εκτός της εξωσωματικής υπάρχουν και άλλες βοήθειες που προσφέρει πλέον η επιστήμη. Μην χάνεις τις ελπίδες σου αλλά μην είσαι και 24 ώρες το 24ωρο κολλημένη, αυτό μόνο κακό θα επιφέρει. Και κάτι τελευταίο...γυναίκα του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος απέκτησε παιδί (χωρίς την παρέμβαση της επιστήμης) μετά από πέντε χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών, πρόσφατα έμαθα οτί μια φίλη μου απέκτησε επιτέλους παιδί μετά από τρία χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών. Που οφείλεται το τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα καθυστέρησης εγκυμοσύνης; Στα ψυχολογικά θέματά τους!
Όπως και να'χει εύχομαι σε κάθε γυναίκα να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα έστω και πιο αργά από όσο περίμενε. Και είμαι σίγουρη ότι όλες θα τα καταφέρουν!
Θα χαρούμε να μοιραστείς μαζί μας στα σχόλια τη δική σου ιστορία ή τη δική σου συμβουλή για όσες γυναίκες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.
Κατερίνα από το ιστολόγιο Mommy in Wonderland
Το καλύτερο και πιο συγκινητικό άρθρο που έχω ποτέ διαβάσει στο ίντερνετ..!!! Ένα μεγάλο μπράβο στην κοπέλα που το έγραψε και ένα ακόμα μεγαλύτερο σε όλες τις κοπέλες που το πάλεψαν και δεν το έβαλαν κάτω..!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοσίευση σχολίου
Take a moment to leave a comment!