Καλοκαίρι, με τη φέτα το καρπούζι στο ένα χέρι - Προσωπικές ιστορίες

Διάβασε επίσης

   Ένα μεγάλο μέρος των καλοκαιρινών μου διακοπών σαν παιδάκι το περνούσα με τη γιαγιά και τον παππού στο εξοχικό μας. Το πρωί ξυπνούσα από τα χαράματα για να με πάρει ο παππούς μου μαζί του στη θάλασσα. 

Ήταν (πολύ) πρωινός τύπος και του άρεσε να κάνει βουτιές πριν καλά καλά ανατείλει ο ήλιος. Εμένα μου άρεσε να κάνω βουτιές γενικώς, οποιαδήποτε ώρα, οπότε κοιμόμουν με το ένα μάτι ανοιχτό, μην τυχόν πάει στη θάλασσα χωρίς εμένα. 

    Μου έκανε το χατίρι και καθόταν λίγο παραπάνω και με τα χίλια ζόρια μαζεύαμε τις πετσέτες μας για να επιστρέψουμε σπίτι. Πριν φτάσουμε όμως, κάναμε απαραίτητα μια στάση στο μανάβικο για να αγοράσουμε καρπούζι. Είχε ένα μαγικό ταλέντο στο να διαλέγει το σωστό καρπούζι. Χωρίς να το χτυπάει και χωρίς να ζητάει να δοκιμάσει. Από το χρώμα, το μέγεθος και το βάρος. Έτσι μου έλεγε. 

   Εγώ όμως πίστευα ότι έχει μαγικές ικανότητες. Τη διαλογή του καρπουζιού την έκανα με τον παππού μου, την κατανάλωση όμως με τη γιαγιά μου. Τα απογεύματα, μετά τη μεσημεριανή ραστώνη έφτιαχνε μερακλήδικο ελληνικό καφέ για τον παππού μου και αμέσως μετά έκοβε το καρπούζι. Δεν την άφηνα σε ησυχία και μπλεκόμουν συνεχώς στα πόδια της για να είμαι η πρώτη που θα μυρίσει το μεθυστικό άρωμα και για να θαυμάσω για μια ακόμη φορά την επιλογή του παππού μου. Μου τα χάλαγε όμως όταν έβγαζε το λευκό τυρί για να το συνοδεύσει. Αφού είχε τόσο γεμάτη γεύση και άρωμα, γιατί επέλεγε να το συνδυάσει με λευκό τυρί;

    Ο παππούς μου τη μάλωνε γιατί σαν διαβητική δεν επιτρεπόταν να καταναλώνει τόσο μεγάλες ποσότητες, οπότε είχε πάντα έτοιμη τη δικαιολογία «Για το παιδί το έκοψα». Μόνο που εγώ δεν το έτρωγα από το πιάτο. Ήθελα να κρατάω τη φέτα στα χέρια μου και δε σταματούσα μέχρι να λερωθούν τα χέρια και τα ρούχα μου. Ίσως να είναι αυτή η ανάμνηση που με κάνει να λατρεύω τα καλοκαίρια και τα καρπούζια. Ίσως επειδή μου θυμίζει ξέγνοιαστες και ανέμελες εποχές. 

   Ίσως γι’ αυτό ακόμα και τώρα στις διακοπές μου, ενώ το μεσημέρι στην παραλία οι φίλοι μου παραγγέλνουν κοκτέιλ, εγώ παραμένω πιστή στην καρπουζοσαλάτα. Μπορεί μεγαλώνοντας τα καλοκαίρια μου να μην τα περνάω με τον παππού και τη γιαγιά, μπορεί να τους βλέπω πιο αραιά, αλλά πάντα με περιμένουν με μια φρεσκοκομμένη φέτα καρπούζι. Και χωρίς λευκό τυρί, το έμαθαν τώρα πια!  

«Καλοκαίρι, με τη φέτα το καρπούζι στο ένα χέρι, με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι, λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι.. καλοκαίρι!»

Διάβασε σχετικά:

4 βιβλία για το καλοκαίρι

10+1 πράγματα που δεν ήξερες για το καρπούζι
Watermelon nail art tutorial

Βίλλυ από το Make up your dayz