Τώρα που αίρονται τα μέτρα, που ανακοινώθηκε το άνοιγμα ακόμα και των δημοτικών και των νηπιαγωγείων, όλοι έχουμε ανάμικτα συναισθήματα ανησυχίας και ανακούφισης.






Στο μυαλό όλων μας κυριαρχεί (αυτούσια ή με παραλλαγές) η ερώτηση:

Τώρα που ξαναβρίσκουμε την καθημερινότητα μας, πιστεύω πως σίγουρα θα χρειαστούμε χρόνο για να αισθανθούμε ψυχολογικά άνετα έξω. Εσείς τι πιστεύετε;

Στην ερώτηση απαντά η Μαρία Σωμαράκη, σύμβουλος Ψυχικής Υγείας



Η επιστροφή στην καθημερινότητα ασφαλώς και θα περάσει μια περίοδο προσαρμογής για όλους μας. Προσωπικά δεν πιστεύω πως θα επιστρέψουμε στα παλιά μας δεδομένα έτσι απλά και αυτόματα. Θεωρώ πως η καθημερινότητα στην οποία θα (κληθούμε να) επιστρέψουμε σταδιακά θα είναι μια νέα καθημερινότητα και όχι όπως την ξέραμε.



Μετρώντας ήδη αρκετές εβδομάδες καραντίνας, έχει αλλάξει η ρουτίνα μας, ο τρόπος που σκεφτόμαστε και νιώθουμε για τον εαυτό μας αλλά και τους γύρω μας.

Η συναισθηματική παλέτα που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη, έντονη, βαθιά ανθρώπινη και συλλογική επίσης.

Πολλοί έχουμε αναθεωρήσει

• τις προτεραιότητες μας,
•  τις σχέσεις μας, 
• τις αξίες μας, 
• τις συνήθειες μας,
• ακόμα και τους στόχους 
• και τα όνειρα μας. 

Έχουμε κάνει RESET.

Σαν μια επανεκκίνηση της ζωής μας.

Όσο σημαντικό είναι το να νιώσουμε ψυχολογικά άνετα στον  έξω κόσμο είναι να νιώσουμε άνετα και με την τα νέα εσωτερικά μας δεδομένα.

Θα μας βοηθήσει το να είμαστε επιεικής με τον εαυτό μας, αλλά και με τους άλλους.

 Για όλους μας θα είναι μια σταδιακή επιστροφή στον έξω κόσμο. Ο καθένας του θα  προσαρμοστεί στον δικό του χρόνο και με τον δικό του τρόπο.

Και είναι εντάξει αυτό.

Είπαμε άλλωστε πως η απομόνωση ήταν ατομική αλλά ταυτόχρονα συλλογική. Είμαστε μαζί σ’ αυτό.

 Και μια μέρα θα πούμε «ήμασταν όλοι μαζί σ’ αυτό». Ο καθένας μόνος του κι όμως όλοι μαζί.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε από τώρα για να ετοιμαστούμε είναι μια ενεργητική στάση που θα μας επιτρέψει να μην αφεθούμε στην νοοτροπία του «όταν θα».

Από τώρα, από σήμερα μπορούμε να κάνουμε την προετοιμασία μας.

Σήμερα λοιπόν τι μπορώ να κάνω για να μην βουλιάξω σε μια αόριστης διάρκειας περίοδο αναμονής της «απελευθέρωσης»;

Πρώτων, μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου να έχει σωστή τροφή σε νοητικό, σε συναισθηματικό  και σε πνευματικό επίπεδο.

 Κάθε μέρα και με κάθε επιλογή μου αποφασίζω αν θα εξαντλήσω, φορτώσω, πιέσω τον εαυτό μου με νέα εισροή πληροφοριών και αριθμών ή αν θα συνεχίσω να ελπίζω, να εμπιστεύομαι, να αξιολογώ, να νιώθω ευγνωμοσύνη.

Έχουμε αναφέρει κάποιες ιδέες για την αυτοφροντίδα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και στην ερώτηση για τα πρακτικά βήματα αντιμετώπισης του άγχους και φόβου.

Ένα δεύτερο πράγμα που μπορώ να κάνω ως προετοιμασία για την νέα καθημερινότητα είναι να κάνω έναν « απολογισμό τα καραντίνας».

Όλοι έχουμε βιώσει σε κάποιο επίπεδο τις συνέπειες, το κόστος του περιορισμού της εργασίας, των μετακινήσεων και δραστηριοτήτων μας.

Όμως όπως σε μια μάχη μετά τη λήξη της υπάρχουν και λάφυρα, έτσι και στην παρούσα κατάσταση που ζούμε αν επιστρατεύσουμε την μαεστρία να δούμε το κρυμμένο όφελος ( κυρίως μη υλικό ), τότε θα είναι που θα έχουμε βγει πραγματικά κερδισμένοι. 

 Κάποιες ιδέες για ερωτήσεις που μπορούμε να απαντήσουμε για να εντοπίσουμε τα «λάφυρα» μας είναι :

• Τι στερήθηκα αλλά και τι αποκόμισα από αυτό το διάστημα;
• Τι έχασα αλλά και τι μου πρόσφερε αυτή η νέα συνθήκη;
• Τι απέκτησε νέα αξία;
• Τι έχασε την σημαντικότητα του;
• Πως θα ήθελα να θυμάμαι αυτήν την «καραντίνα» ;
• Ποια είναι τα λάφυρα μου από αυτή την «μάχη» με την ησυχία και την ανησυχία, τον φόβο και την εμπιστοσύνη, την απογοήτευση και την ελπίδα; Το χρόνο που είχα ή που δεν είχα;

Ο περιορισμός, η καραντίνα, όλες οι πληροφορίες που έχουμε δεχτεί είναι φύσει αδύνατον να μην μας έχουν επηρεάσει.

Αυτό που εύχομαι είναι να μην αφήσει μόνιμα σημάδια είναι η καχυποψία μας για το φτέρνισμα, τον βήχα ή την αδιαθεσία του διπλανού μας.

 Να ξορκίσουμε σύντομα τον δισταγμό για μια εγκάρδια χειραψία.

Να αγκαλιάσουμε άφοβα και γενναιόδωρα.

Να επανακτήσουμε την εμπιστοσύνη μας στην πρόοδο της σύγχρονης ιατρικής αλλά και στην λειτουργία και την σοφία του ανοσοποιητικού μας συστήματος.



Λίγα λόγια για τη Μαρία Σωμαράκη
Είμαι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Βιοθυμική Υπνοθεραπεύτρια και Σύμβουλος του συστήματος ανθοϊαμάτων Μπαχ.
Γεννήθηκα στην πόλη των Σερρών το 1976 και μεγάλωσα στην Γερμανία ως την ενηλικίωση μου. Η επιθυμία μου για επαναπατρισμό και σπουδές με οδήγησε στην Θεσσαλονίκη. Μια βαθιά προσωπική κρίση το 2011 έχοντας κάνει ήδη οικογένεια και 3 παιδιά, μου έδωσε την ώθηση να ξεκινήσω σπουδές και να εμβαθύνω στο αντικείμενο που πάντα αγαπούσα : την Ψυχολογία. Σήμερα  πια θεωρώ προνόμιο να είμαι χρήσιμη στην πορεία των συνανθρώπων μου στο ταξίδι της αυτογνωσίας και αυτοφροντίδας τους. 

Θα με βρεις στο
www.mariasomaraki.gr 
FB  Μαρία Σωμαράκη Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας 
IG  @maria.somaraki
email    psy.somaraki@gmail.com



Ευχαριστούμε την ψυχολόγο Μαρία Σωμαράκη που μοιράστηκε μαζί μας συμβουλές για να νιώσουμε άνετα ψυχολογικά τώρα που επιστρέφουμε στην κανονικότητα.

Αν βρήκες αυτό το άρθρο χρήσιμο, μοιράσου το!Όλοι χρειαζόμαστε παραπάνω στήριξη αυτή τη στιγμή και ένα share μπορεί να βοηθήσει κάποιον να τη βρει.

Τη διαλειμματική νηστεία την είχα βάλει εδώ και πολύ καιρό στο μάτι. Όχι για να χάσω κιλά, κυρίως για λόγους υγείας. Μη φανταστείς κάποιο σοβαρό θέμα υγείας. Απλά προέκυψε κάτι δερματολογικής φύσης, το οποίο στη μικρή έκταση που ήταν δε σήκωνε κάποια φαρμακευτική αγωγή. Ρώτησα τον δερματολόγο μου πώς θα μπορούσα να βοηθήσω κάπως την κατάσταση έστω μέσω της διατροφής (εάν απαγορεύονται κάποιες τροφές κτλ) και τότε μου πρότεινε τη διαλειμματική νηστεία, ως φάρμακο για αυτή την περίπτωση. Και κάπως έτσι την έβαλα ψηλά στη λίστα προτεραιοτήτων μου. Έπρεπε όμως να το ψάξω και λίγο παραπάνω. Τι είναι αυτή η νηστεία; Πώς την κάνουμε; Για πόσο καιρό την κάνουμε; Πόσο εύκολη είναι; Πόσο διαχειρίσιμη είναι; Έψαξα πολύ. Αρκετά πολύ. Ενημερώθηκα... στο περίπου. Θα καταλάβεις γιατί. Και την περίοδο της καραντίνας, εφόσον ήμουν όλη τη μέρα στο σπίτι, βρήκα την ευκαιρία και την έκανα.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Ούτε κι εγώ ήμουν άνθρωπος του γυμναστηρίου. Και δεν είμαι ακόμα για να πω την αλήθεια.

 Και για να πω την ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια μισούσα οποιαδήποτε δραστηριότητα και δεν μπορούσα να καταλάβω τι ευχάριστο βρίσκουν οι άνθρωποι που πηγαίνουν ευλαβικά στο γυμναστήριο και δεν χάνουν ούτε ένα session και μάλιστα προτιμούν να στερηθούν μια έξοδο για να μη χάσουν το πρόγραμμα γυμναστικής που ακολουθούν.



 Νόμιζα ότι αυτά ήταν μόνο για τους αθλητές κι όχι για τους απλούς, φυσιολογικούς ανθρώπους, τους κοινούς θνητούς. Κάποια στιγμή πήρα την απόφαση να ξεκινήσω γυμναστική κυρίως επειδή η κατάσταση είχε ξεφύγει εκτός ελέγχου, αλλά κι επειδή είχα την ανάγκη να βρω κάτι να με αποφορτίσει σε μια αρκετά αγχώδη περίοδο της ζωής μου.

Για σένα λοιπόν που θέλεις να κάνεις την προσπάθειά σου να γυμναστείς αλλά δεν θέλεις ούτε να ακούς αυτή τη μισητή λέξη (γ υ μ ν α σ τ ι κ ή) έχει γραφτεί αυτός ο mini-οδηγός για το πώς να γυμναστείς ενώ μισείς τη γυμναστική


 Αυτή τη στιγμή όλοι βιώνουμε μια τέτοια αγχωτική περίοδο και μάλιστα κάνουμε καθιστική ζωή καθώς μένουμε σπίτι. Οπότε είναι ευκαιρία, αν όχι ανάγκη, να αρχίσεις να γυμνάζεσαι.
Ωραία, αλλά Πόσες φορές την εβδομάδα πρέπει να γυμνάζομαι; σε ακούω να ρωτάς;

Ας ξεκινήσουμε από κάτι πολύ βασικό. Δεν υπάρχει πρέπει. Ούτε μπορώ. Υπάρχει θέλω.

 Γιατί αν θέλεις όλα τα μπορείς κι όλα τα προλαβαίνεις.

 Οπότε ας το πάρουμε από την αρχή. Θέλεις να είσαι σε φόρμα, σε καλή φυσική κατάσταση. Θέλεις να γραμμώσεις, να δυναμώσεις, να αλλάξεις το σώμα σου βρε παιδί μου ή έστω να μη "βαλτώσεις" σε αυτή τη φάση του εγκλεισμού που διανύουμε. Πόσο συχνά όμως πρέπει να γυμνάζεσαι για να τα καταφέρεις αυτά; Ή έστω αυτό που θέλεις από αυτά; Κλικ εδώ και θα μάθεις!




Πριν πάμε στις ασκήσεις γυμναστικής στο σπίτι που σου προτείνουμε, διάβασε ευλαβικά τι πρέπει και τις δεν πρέπει να κάνεις πριν τη γυμναστική 

Εύκολες ασκήσεις γυμναστικής χωρίς εξοπλισμό

Θα ξεκινήσουμε με 2 ΕΥΚΟΛΕΣ ασκήσεις για καλλίγραμμα πόδια

Για την εκτέλεση αυτών των ασκήσεων έχει χρησιμοποιηθεί λάστιχο γυμναστικής. Εάν δεν έχεις, μπορείς εναλλακτικά να χρησιμοποιήσεις μόνο ένα κολάν! Χρειάζεσαι απλά κάτι ελαστικό για να κρατάει αντίσταση.

Συνεχίζουμε με Ασκήσεις για δυνατά και καλοσχηματισμένα χέρια  

Τα κακά νέα είναι ότι τα χέρια είναι από τα πρώτα σημεία του σώματος που χαλαρώνουν με το πέρασμα του χρόνου. Τα καλά νέα είναι ότι είναι από τα πρώτα σημεία του σώματος που δυναμώνουν και σφίγγουν με πολύ απλές ασκήσεις και με το λιγότερο κόπο! 

Υπάρχουν 2 πολύ απλές ασκήσεις, που απαιτούν ελάχιστο χρόνο και καθόλου εξοπλισμό, αλλά δίνουν το μέγιστο αποτέλεσμα!

2 ακόμη ασκήσεις, έτσι για την ποικιλία (αλλά και για να τις προσθέσεις στο καθημερινό σου workout): Ασκήσεις για δυνατά και καλοσχηματισμένα χέρια με λάστιχο γυμναστικής


Για την εκτέλεση των ασκήσεων χρησιμοποιήσαμε λάστιχο γυμναστικής. Εάν δεν έχεις στο σπίτι σου, μπορείς να το αντικαταστήσεις με ένα κολάν! Έχε υπόψη σου ότι απλά χρειάζεσαι κάτι που να φέρνει αντίσταση. 



Ακόμα όμως κι αν δεν έχεις πειστεί ακόμα να ξεκινήσεις να γυμνάζεσαι στο σπίτι και να κινείσαι περισσότερο φρόντισε να μην παραλείψεις τις ασκήσεις streching 

 Είτε είσαι μαθήτρια, είτε είσαι φοιτήτρια, είτε είσαι εργαζόμενη, είτε δεν είσαι τίποτα από τα παραπάνω, είναι βέβαιο ότι θα περάσεις πολλές ώρες μέσα στην εβδομάδα καθισμένη σε μια (άβολη συνήθως) καρέκλα ή στον καναπέ ειδικά σε αυτή την περίοδο της καραντίνας.

 Έχεις σκεφτεί πόσο μπορεί να επιβαρύνεται το σώμα σου από την καθιστική ζωή και από την κακή στάση του σώματος; Μπορείς όμως με πολύ απλές ασκήσεις να ανακουφίσεις το σώμα σου από τους πόνους αλλά και να το προφυλάξεις.

Στο παραπάνω άρθρο θα δεις απλές ασκήσεις stretching («τεντώματος»/ «ξεπιάσματος»/ διατάσεις όπως θέλεις πες το) που μπορείς να τις κάνεις στην καρέκλα, στον καναπέ, στο κρεβάτι σου ή ακόμα και περιμένοντας στην ουρά μιας δημόσιας υπηρεσίας. Τόσο απλές, τόσο εύκολες κι όμως τόσο ευεργετικές!


Τέλος διάβασε προσεχτικά τι θα ήταν καλό να κάνεις μετά τη γυμναστική για να δεις τα μέγιστα αποτελέσματα 




Από τη Βίλλυ, wellness editor του Εdit Your Life Magazine

Τώρα που αρχίζουν σταδιακά να αίρονται τα περιοριστικά μέτρα, όλοι ανησυχούμε λίγο περισσότερο για τις ευπαθείς ομάδες στην οικογένειά μας ή στον περίγυρό μας.

 Για τις απορίες που μπορεί να έχουμε αυτό το διάστημα ζητήσαμε από επαγγελματίες ψυχικής υγείας να μας βοηθήσουν να τις λύσουμε.

1. Μπορεί ο γονιός μου να αυτοεξυπηρετηθεί; Εάν η απάντηση είναι ναι, τότε για το εν λόγω διάστημα, θα πρέπει να αποδεχτώ ότι η φυσική επαφή μου μαζί του θα είναι ελάχιστη και θα περιορίζεται απλώς στην βοήθεια με τα ψώνια και τα φάρμακα, τα οποία θα του παρέχονται λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής. Το ότι θα περιοριστεί η φυσική επαφή μου μαζί του, όμως, δε σημαίνει ότι δεν μπορώ να προσφέρω συναισθηματική υποστήριξη προσπαθώντας να του τηλεφωνώ συχνά για να μάθω πως είναι ή να τον παροτρύνω να επικοινωνεί και ο ίδιος με κάποιον φίλο προκειμένου να περιορίσει το αίσθημα της μοναξιάς του. Υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία μπορούμε να κάνουμε για να δείξουμε ότι νοιαζόμαστε και ενδιαφερόμαστε για τους δικούς μας έστω και αν η πρόσβαση μας σε αυτούς είναι περιορισμένη.

2. Εάν τώρα ο γονιός μου δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί και είναι αναγκαία η παρουσία μου εκεί. Τότε θα πρέπει να αποδεχτώ ότι δεν είμαι super ήρωας για να είμαι σε δύο μέρη ταυτόχρονα, να αναγνωρίσω αυτή τη δυσκολία και να αναζητήσω την απαραίτητη βοήθεια. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει είτε τη βοήθεια του άλλου γονέα – σε περίπτωση που οι σχέσεις είναι καλές – έτσι ώστε να μπορέσω να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στον ηλικιωμένο γονιό μου, είτε τη βοήθεια οποιουδήποτε οικείου προσώπου είναι διαθέσιμο – ένας ξάδερφος, ένας φίλος, ένας γείτονας, ο οποίος είναι πρόθυμος να βοηθήσει.

Αν βρήκες αυτό το άρθρο χρήσιμο, μοιράσου το!Όλοι χρειαζόμαστε παραπάνω στήριξη αυτή τη στιγμή και ένα share μπορεί να βοηθήσει κάποιον να τη βρει.

Ονομάζομαι Λεϊμονή Χρύσα και είμαι απόφοιτος Ψυχολογίας του ΑΠΘ, κάτοχος άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος. Έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον τομέα της Συμβουλευτικής και κυρίως για τη Συμβουλευτική παιδιών, εφήβων και των οικογενειών τους.

Γι’ αυτό έχω παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων και προγραμμάτων σχετικά με τη Σχολική Ψυχολογία και την Παιδοψυχολογία.

• Μεταξύ άλλων, έχω παρακολουθήσει το μονοετές πρόγραμμα στην Παιδοψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ενώ τώρα κάνω το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με τίτλο «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Υγεία, την Εκπαίδευση και την Ειδική Αγωγή».
• Έχω πραγματοποιήσει την πρακτική μου άσκηση στο γηροκομείο «Διαμαντίδειος Στέγη» στη Θεσσαλονίκη, όπου είχα την ευκαιρία να μελετήσω περιστατικά με ανοϊκό σύνδρομο, πάρκινσον, κινητικά προβλήματα και άλλες δυσκολίες της τρίτης ηλικίας, παρέχοντάς τους παράλληλα και ψυχολογική υποστήριξη.
• Αυτή τη στιγμή, εργάζομαι ως ψυχολόγος στο κέντρο διάγνωσης μαθησιακών δυσκολιών «Dyslexia Centers Pavlidis Method» στον Βόλο, όπου έχω την ευκαιρία να δουλέψω με τις συναισθηματικές δυσκολίες αυτών των παιδιών και τη συμβουλευτική γονέων.
• Επιπλέον, αναλαμβάνω το συντονισμό εφηβικών – ομάδων με στόχο τη διαχείριση άγχους και δύσκολων συναισθημάτων.
• Ακόμη, έχω συμμετάσχει ως εθελόντρια στο πρόγραμμα «Κοινωνική Ένταξη στη γειτονιά» που πραγματοποίησε το Τμήμα Προσχολικής Αγωγής του ΑΠΘ σε συνεργασία με το Ειδικό Επαγγελματικό Λύκειο Ανατολικής Θεσσαλονίκης, με στόχο την αυτονόμηση παιδιών με Ειδικές Ανάγκες.

Τέλος έχοντας μεγάλη αγάπη και πάθος τόσο για την επιστήμη μου όσο και για το γράψιμο, αρθρογραφώ στο προσωπικό μου blog με τίτλο «Ψυχής Κατάθεση» (www.psyxhskatathesh.blogspot.gr), ενώ παράλληλα αρθρογραφώ και στην επαγγελματική μου σελίδα όπου γράφω προκειμένου να σας κρατάω ενήμερους για όλα τα θέματα που αφορούν τη σύγχρονη ελληνική οικογένεια. (https://www.chrysaleimoni.com/).

Ζώντας στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας πολλοί από εμάς ερχόμαστε αντιμέτωποι με συναισθήματα και σκέψεις που μας βασανίζουν και πιθανόν να μην ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε.

 Γι’ αυτό ζητήσαμε από επαγγελματίες ψυχική υγείας να μας βοηθήσουν να βρούμε απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα που αντιμετωπίζουμε αυτό το διάστημα.



"Μέσα σε αυτή την τραγική για όλους κατάσταση το ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να είμαστε καλά, προστατευμένοι από την πανδημία αλλά και προστατευμένοι πνευματικά. Όταν χιλιάδες κόσμος αρρωσταίνει, χιλιάδες κόσμος είναι νεκρός κι εσύ προσπαθείς να μην το σκέφτεσαι ώστε να διατηρήσεις μια καλή ψυχολογία, τότε:

• πώς μπορείς να αποφύγεις τις τύψεις όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι καλά, ότι τα καταφέρνεις ακόμα και κλεισμένη στο σπίτι, ότι είσαι όσο παραγωγική ήσουν και πριν ή ίσως περισσότερο; 
• από τη μία σκέφτεσαι "Η ζωή είναι απρόβλεπτη, σήμερα είσαι, αύριο δεν είσαι" οπότε θέλεις να προσπαθήσεις για το καλύτερο τώρα, άμεσα. 
• από την άλλη είναι σαν να πηγαίνεις αντίθετα σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο και κάποιες φορές αυτό σε καταβάλλει.
•  αλλά το πιο βασικό είναι οι τύψεις: Πώς γίνεται εγώ να ασχολούμαι με τον εαυτό μου, με τα όνειρα και τους στόχους που είχα πριν όταν η ζωή όπως την ξέρουμε έχει αλλάξει τόσο ριζικά;"

Στην ερώτηση απαντά η ψυχολόγος Μαρίνα Μόσχα