Μετά από μια πολύωρη περιήγηση κάτω από τον ήλιο, στην ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΠΟΛΗ στο Πεκίνο ,αποφασίσαμε ότι πρέπει να ξεκουραστούμε. Η λύση ήταν το τεϊοποτείο, μια τσαγερί στην δικιά μας γλώσσα, που βρέθηκε σαν από θαύμα μπροστά μας.
Στην είσοδο μας υποδέχεται μια Κινέζα και μας οδηγεί σε μια αίθουσα με κινέζικο διάκοσμο, μας τακτοποιεί σε να μακρόστενο τραπέζι και παίρνει θέση στην κορυφή του τραπεζιού προκείμενου να μας μυήσει στον κόσμο του κινέζικου τσαγιού.
Μας δίνει από ένα σετ τσαγιού, μια μικρή πλατιά κεραμική κούπα χωρίς χερούλι και ένα μεγαλύτερο κεραμικό σκεύος, σαν ποτήρι σε ένα δισκάκι και φιστίκια Αίγινας μέσα σε ένα μπολάκι.
Μπροστά της υπάρχει μια τσαγιέρα και ένα ηλεκτρικό μάτι. Την γεμίζει με νερό και το βράζει.
Ανοίγει τα πολύχρωμα βάζα που υπάρχουν μπροστά της και μας δίνει να τα μυρίσουμε. Κάθε βάζο και διαφορετική ποικιλία τσαγιού αλλά και διαφορετικό άρωμα.Προσπαθούμε να καταλάβουμε τι είναι και μας εξηγεί ότι η σπεσιαλιτέ των τσαγιών στην Κίνα ειναι το πράσινο τσάι.
Το καλύτερο πράσινο τσάι είναι το LONGING και το OLONG. Η λέξη olong σημαίνει "μαύρος δράκος" και ο μύθος λέει ότι ο ιδιόκτητης μιας φυτείας τσαγιού ,άφησε τα φύλλα του τσαγιού να ξεραθούν ,επειδή φοβήθηκε ένα μαύρο φίδι που εμφανίστηκε στα χωράφια του, όταν μερικές μέρες αργότερα γύρισε ,τα φύλλα είχαν οξειδωθεί και άφηναν μια υπέροχη μυρουδιά. Το καλύτερο αλλά και πανάκριβο πράσινο τσάι είναι αυτό που προέρχεται από τα νεαρά φύλλα, δηλαδή από τις κορυφούλες του φυτού και το μαζεύουν την Άνοιξη.
Κάνει καλό στην υγεία, καθαρίζει τους πνεύμονες ,διώχνει τις τοξίνες και για εμάς, κυρίες μου, αναλαμβάνει να κάνει και λιποδιάλυση, ε, μετά από αυτό είναι περιττό να σας πω ,πως αγόρασα πολλά κουτιά για να πίνω κάθε μέρα και να γίνω μισή!
Στην συνέχεια η Κινέζα ρίχνει μέσα στο νερό τα φύλλα του τσαγιού , μετά από λίγο πετάει το νερό της τσαγιέρας ,ένα είδος ξεπλύματος των φύλλων όπως μας λέει και στην συνέχεια βάζει καινούριο ζεστό νερό μέσα στα φύλλα και αφού τα βράσει για 1-2 λεπτά το βάζει σε μια γυάλινη τσαγιέρα και για να το σερβίρει στα μεγαλύτερα φλυτζάνια , μας λέει ότι πρέπει να τα κλείσουμε με τα πιο μικρά και μια γρήγορη κίνηση να τα αναποδογυρίσουμε. Αφού το κάναμε με επιτυχία μας προτρέπει να μυρίσουμε το μεγάλο για να απολαύσουμε το άρωμα του πράσινου τσαγιού και να πιούμε από το μικρο. Πραγματικά πολύ καλό!Στη συνέχεια συνεχίζει την επίδειξη και δοκιμάζουμε διάφορες ποικιλίες και αρώματα ,όπως το μαύρο τσάι, το λευκό τσάι ,τσάι γιασεμί και πορτοκάλι.
Μου άρεσε για την γεύση του το τσάι λίτσι ,από το γνωστό εξωτικό φρούτο και ένα τσάι που μας έκανε με μπουμπούκια από μικρά ροζ τριανταφυλακια.
Το τσάι σερβίρεται με τσαγιέρα σε μικρά κεραμικά ή πορσελάνινα κουπάκια.
Το στόμιο της τσαγιέρας δεν πρέπει να δείχνει κανέναν ,είναι αγένεια να αφήνουμε την τσαγιέρα στο τραπέζι και να δείχνει κάποιον ,πρέπει το στόμιο να δείχνει έξω από το τραπέζι.
Στην Κίνα πίνουν όλοι πράσινο τσάι ,ζεστό ή κρύο το κουβαλούν μαζί τους σε γυάλινα μπουκάλια ή σε θερμός .
Η προετοιμασία του τσαγιού είναι ολόκληρη ιεροτελεστία για τους Κινέζους ,την οποία απόλαυσα πολλές φορές σ΄αυτήν την ιδιαίτερη χώρα, στα τεϊοποτεία της ,στα ξενοδοχεία που μείναμε αλλά και στα επαγγελματικά ραντεβού μας φεύγοντας τις περισσότερες φορές με μια συσκευασία ως δώρο.
Κλείνοντας θα σας πω την ιστορία του τσαγιού , το 2737 ένας Κινέζος αυτοκράτορας που συνήθιζε να πίνει καυτό νερό ,έπεσε να κοιμηθεί στην σκιά ενός τεϊόδεντρου, καθώς κοιμόταν ,φύσηξε άνεμος και μερικά φύλλα από το δένδρο έπεσαν στο φλιτζάνι του. Όταν ξύπνησε, διψούσε και έτσι το δοκίμασε, μαγεύτηκε από την γεύση του και έτσι ανακαλύφτηκε το τσάι.
Αρχικά το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο και στην συνέχεια εξελίχθηκε ως ρόφημα. Το θεωρούσαν πολύτιμο ως φυτό καθώς ανακάλυψαν τις ευεργετικές του ιδιότητες να απαλύνει την κόπωση ,να τέρπει την ψυχή να βελτιώνει την όραση. Σε μορφή αλοιφής καταπράυνε τους ρευματισμούς.
Οι Ταοϊστές πίστευαν ότι αποτελούσε σημαντικού συστατικό του ελιξίριου της αθανασίας και οι βουδιστές καταπολεμούσαν με αυτό την αϋπνία τους στις ατέλειωτες ώρες της αυτοσυγκέντρωσης.
Το 1610 το έφεραν στην Ευρώπη οι Ολλανδοί ,ενώ οι Άγγλοι το καλώσόρισαν το 1650.
Αυτή η επίσκεψή μας στο τεϊοποτείο αποτέλεσε την ευκαιρία να ξεκουραστούμε για να συνεχίσουμε το δύσκολο πρόγραμμα μας άλλα και να εκτιμήσουμε το τσάι ως ρόφημα και να γίνει απαραίτητο στην διατροφή μας για τις τόσες ευεργετικές του ιδιότητες.
Περισσότερα ταξίδια με τη Μαρία θα απολαύσεις στο ιστολόγιο Trips and Dreams
Αν θέλεις να πιεις ένα τσάι αλλά η Κίνα σου πέφτει μακριά, δοκίμασε τη συνταγή για κρύο τσάι του #edityourlifemag . Στο ίδιο ποστ θα διαβάσεις περισσότερα για τις ευεργετικές ιδιότητες του τσαγιού.
Στην είσοδο μας υποδέχεται μια Κινέζα και μας οδηγεί σε μια αίθουσα με κινέζικο διάκοσμο, μας τακτοποιεί σε να μακρόστενο τραπέζι και παίρνει θέση στην κορυφή του τραπεζιού προκείμενου να μας μυήσει στον κόσμο του κινέζικου τσαγιού.
Μας δίνει από ένα σετ τσαγιού, μια μικρή πλατιά κεραμική κούπα χωρίς χερούλι και ένα μεγαλύτερο κεραμικό σκεύος, σαν ποτήρι σε ένα δισκάκι και φιστίκια Αίγινας μέσα σε ένα μπολάκι.
Μπροστά της υπάρχει μια τσαγιέρα και ένα ηλεκτρικό μάτι. Την γεμίζει με νερό και το βράζει.
Ανοίγει τα πολύχρωμα βάζα που υπάρχουν μπροστά της και μας δίνει να τα μυρίσουμε. Κάθε βάζο και διαφορετική ποικιλία τσαγιού αλλά και διαφορετικό άρωμα.Προσπαθούμε να καταλάβουμε τι είναι και μας εξηγεί ότι η σπεσιαλιτέ των τσαγιών στην Κίνα ειναι το πράσινο τσάι.
Το καλύτερο πράσινο τσάι είναι το LONGING και το OLONG. Η λέξη olong σημαίνει "μαύρος δράκος" και ο μύθος λέει ότι ο ιδιόκτητης μιας φυτείας τσαγιού ,άφησε τα φύλλα του τσαγιού να ξεραθούν ,επειδή φοβήθηκε ένα μαύρο φίδι που εμφανίστηκε στα χωράφια του, όταν μερικές μέρες αργότερα γύρισε ,τα φύλλα είχαν οξειδωθεί και άφηναν μια υπέροχη μυρουδιά. Το καλύτερο αλλά και πανάκριβο πράσινο τσάι είναι αυτό που προέρχεται από τα νεαρά φύλλα, δηλαδή από τις κορυφούλες του φυτού και το μαζεύουν την Άνοιξη.
Κάνει καλό στην υγεία, καθαρίζει τους πνεύμονες ,διώχνει τις τοξίνες και για εμάς, κυρίες μου, αναλαμβάνει να κάνει και λιποδιάλυση, ε, μετά από αυτό είναι περιττό να σας πω ,πως αγόρασα πολλά κουτιά για να πίνω κάθε μέρα και να γίνω μισή!
Στην συνέχεια η Κινέζα ρίχνει μέσα στο νερό τα φύλλα του τσαγιού , μετά από λίγο πετάει το νερό της τσαγιέρας ,ένα είδος ξεπλύματος των φύλλων όπως μας λέει και στην συνέχεια βάζει καινούριο ζεστό νερό μέσα στα φύλλα και αφού τα βράσει για 1-2 λεπτά το βάζει σε μια γυάλινη τσαγιέρα και για να το σερβίρει στα μεγαλύτερα φλυτζάνια , μας λέει ότι πρέπει να τα κλείσουμε με τα πιο μικρά και μια γρήγορη κίνηση να τα αναποδογυρίσουμε. Αφού το κάναμε με επιτυχία μας προτρέπει να μυρίσουμε το μεγάλο για να απολαύσουμε το άρωμα του πράσινου τσαγιού και να πιούμε από το μικρο. Πραγματικά πολύ καλό!Στη συνέχεια συνεχίζει την επίδειξη και δοκιμάζουμε διάφορες ποικιλίες και αρώματα ,όπως το μαύρο τσάι, το λευκό τσάι ,τσάι γιασεμί και πορτοκάλι.
Μου άρεσε για την γεύση του το τσάι λίτσι ,από το γνωστό εξωτικό φρούτο και ένα τσάι που μας έκανε με μπουμπούκια από μικρά ροζ τριανταφυλακια.
Το τσάι σερβίρεται με τσαγιέρα σε μικρά κεραμικά ή πορσελάνινα κουπάκια.
Το στόμιο της τσαγιέρας δεν πρέπει να δείχνει κανέναν ,είναι αγένεια να αφήνουμε την τσαγιέρα στο τραπέζι και να δείχνει κάποιον ,πρέπει το στόμιο να δείχνει έξω από το τραπέζι.
Στην Κίνα πίνουν όλοι πράσινο τσάι ,ζεστό ή κρύο το κουβαλούν μαζί τους σε γυάλινα μπουκάλια ή σε θερμός .
Η προετοιμασία του τσαγιού είναι ολόκληρη ιεροτελεστία για τους Κινέζους ,την οποία απόλαυσα πολλές φορές σ΄αυτήν την ιδιαίτερη χώρα, στα τεϊοποτεία της ,στα ξενοδοχεία που μείναμε αλλά και στα επαγγελματικά ραντεβού μας φεύγοντας τις περισσότερες φορές με μια συσκευασία ως δώρο.
Κλείνοντας θα σας πω την ιστορία του τσαγιού , το 2737 ένας Κινέζος αυτοκράτορας που συνήθιζε να πίνει καυτό νερό ,έπεσε να κοιμηθεί στην σκιά ενός τεϊόδεντρου, καθώς κοιμόταν ,φύσηξε άνεμος και μερικά φύλλα από το δένδρο έπεσαν στο φλιτζάνι του. Όταν ξύπνησε, διψούσε και έτσι το δοκίμασε, μαγεύτηκε από την γεύση του και έτσι ανακαλύφτηκε το τσάι.Αρχικά το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο και στην συνέχεια εξελίχθηκε ως ρόφημα. Το θεωρούσαν πολύτιμο ως φυτό καθώς ανακάλυψαν τις ευεργετικές του ιδιότητες να απαλύνει την κόπωση ,να τέρπει την ψυχή να βελτιώνει την όραση. Σε μορφή αλοιφής καταπράυνε τους ρευματισμούς.
Οι Ταοϊστές πίστευαν ότι αποτελούσε σημαντικού συστατικό του ελιξίριου της αθανασίας και οι βουδιστές καταπολεμούσαν με αυτό την αϋπνία τους στις ατέλειωτες ώρες της αυτοσυγκέντρωσης.
Το 1610 το έφεραν στην Ευρώπη οι Ολλανδοί ,ενώ οι Άγγλοι το καλώσόρισαν το 1650.
Αυτή η επίσκεψή μας στο τεϊοποτείο αποτέλεσε την ευκαιρία να ξεκουραστούμε για να συνεχίσουμε το δύσκολο πρόγραμμα μας άλλα και να εκτιμήσουμε το τσάι ως ρόφημα και να γίνει απαραίτητο στην διατροφή μας για τις τόσες ευεργετικές του ιδιότητες.
Περισσότερα ταξίδια με τη Μαρία θα απολαύσεις στο ιστολόγιο Trips and Dreams
Αν θέλεις να πιεις ένα τσάι αλλά η Κίνα σου πέφτει μακριά, δοκίμασε τη συνταγή για κρύο τσάι του #edityourlifemag . Στο ίδιο ποστ θα διαβάσεις περισσότερα για τις ευεργετικές ιδιότητες του τσαγιού.
Δημοσίευση σχολίου
Take a moment to leave a comment!