Ποιον αγαπάς πιο πολύ; Τον μπαμπά ή τη μαμά; Μια όχι και τόσο ¨αθώα¨ ερώτηση

Διάβασε επίσης

Ξυπνώ πρωί πολύ πρωί για τη δουλειά. Το ξυπνητήρι θα λαλήσει συνήθως στις 5.15. Μπορεί να δώσω μία ελάχιστη στιγμή χάριτος και να αποφασίσω να βάλω τις παντόφλες και να κατευθυνθώ στο μπάνιο στις 5.30.

Στο δρόμο για τη δουλειά κάνω πολλές ήσυχες σκέψεις. Η διαδρομή με το λεωφορείο απολαυστική. Είναι σκέτη απόλαυση η Θεσσαλονίκη εκεί γύρω στις 6 παρά κάτι το πρωί.

Αποβίβαση και πρώτη στάση για καφέ. Η Χριστίνα, η Όλγα, ο Στέλιος και τα άλλα παιδιά ξέρουν: γαλλικός σκέτος.

Είμαι πλέον καθοδόν για το γραφείο. Είναι η ώρα που βλέπω να περνούν και τα σχολικά λεωφορεία και τα λεωφορεία που μεταφέρουν τα παιδάκια στους παιδικούς σταθμούς. Η δική μου μικρή επαναστάτρια κοιμάται ακόμη.

Ανεβαίνω τις σκάλες και ακούω μέσα μου μια φωνή να με ρωτά:

“Εσύ; Ποιον αγαπάς περισσότερο; Τον μπαμπά ή τη μαμά;;;”

(Να μη σε νοιάζει! Λέει το παιδί μέσα μου).

Έχω κάνει ένα μίνι ταξίδι αστραπή. Πήγα το χρόνο πίσω και σήμερα μόλις διαπίστωσα πως από πολύ νωρίς εμείς οι μεγάλοι βάζουμε πολλές φορές τα παιδιά να μπουν σε τεράστια διλήμματα για την αγάπη.

“Δεν αγαπάς τη μαμά;;;;”

“Δεν αγαπάς το μπαμπά;;;”

“Γιατί δε μαζεύεις τα παιχνίδια σου; Δεν αγαπάς τη γιαγιά;;;”

Πφφφφφ...ήμουν κι εγώ κάποτε παιδί και θυμάμαι την αμηχανία που ένιωθα όταν οι μεγάλοι μου έθεταν τεράστια διλήμματα για την ηλικία μου.

Μα τα παιδιά αγαπούν ατόφια, αληθινά, χωρίς προϋποθέσεις. Η αγάπη τους δεν μπαίνει σε διλήμματα, σε καλούπια, ποσότητες και αριθμούς.

Ας μην τα φέρνουμε σε δύσκολη θέση. Τα ματάκια τους θα ανοίξουν απορημένα  και σκεφτούν οτι ίσως κακοκαρδίσουν κάποιον από αυτούς για τους οποίους τα ρωτάς.

Κάπου είχα διαβάσει ότι τα παιδιά μας είναι σχεδόν “καταδικασμένα” να μας αγαπούν. Έτσι κι αλλιώς.

Διάβασε σχετικά: Σκέψεις μιας νέας μαμάς

Βοήθησέ με ή πάψε να διαμαρτύρεσαι

Σοφία Ξανθοπούλου, δημοσιογράφος, από το ιστολόγιο For Ever Hugs