Και έρχεται η στιγμή που το καλοκαίρι οδεύει προς το
τέλος του, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επιστρέψει στη βάση μας, προγραμματιζόμαστε
για το φθινόπωρο και προσπαθούμε να μαζέψουμε τα λεγόμενα «memories του καλοκαιριού»
για να τα περιγράψουμε στις οικογένειες και στους φίλους μας (διαδικτυακούς και
μη).
Και έρχεται και μια άλλη στιγμή που σκέφτεσαι πως οι
όμορφες στιγμές του καλοκαιριού σκιάζονται από γεγονότα πολύ πιο σοβαρά από τη
παρουσίαση μιας φωτογραφίας σου πάνω στο λαμπερό, ροζ σου φλαμίνγκο ή τα
αμέτρητα μαγιό που αγόρασες μέσα σε λίγους μόνο μήνες. Ποια μπορεί να είναι
αυτά τα γεγονότα που έκλεψαν τη παράσταση;
ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ!
Πυρκαγιά σημαίνει καταστροφή.
Όταν ένα δάσος
καταστρέφεται έχουμε τεράστιες, ανεπανόρθωτες, ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον,
στην οικονομία, στη ζωή μας. Η φωτιά δεν παίζει! Ας μην παίζουμε ούτε εμείς
μαζί της!
Τι μπορώ να κάνω ως υπεύθυνος πολίτης;
Όταν δούμε φωτιά σε δάσος έχουμε την υποχρέωση:
· Να μη φύγουμε αδιαφορώντας.
· Να προσπαθήσουμε να τη σβήσουμε προτού επεκταθεί (με κλαδιά, χώμα κλπ.).
· Να ειδοποιήσουμε και άλλους να βοηθήσουν στην κατάσβεση.
· Να μην απομακρυνθούμε αν δε σβήσει τελείως η φωτιά.
· Να ειδοποιήσουμε το Κέντρο Δασοπυρόσβεσης στο τηλέφωνο 199.
***
ΑΔΕΣΠΟΤΟΙ ΦΙΛΟΙ
ΠΑΝΤΟΥ
Είχα
την τύχη να επισκεφτώ αρκετά νησιά αυτό το καλοκαίρι. Είχα επίσης και την
ατυχία να συνειδητοποιήσω πόσο αδιάφοροι είμαστε για το τι συμβαίνει γύρω μας. Αδέσποτα
να λιμοκτονούν και να κυκλοφορούν στους δρόμους απεγνωσμένα για λίγη φροντίδα. Ευαισθησία;
Καμία. Οι ντόπιοι; Το μόνο τους ενδιαφέρον είναι για το πως θα βγάλουν το
εύκολο κέρδος από τους τουρίστες, δείχνοντας κάποια ίχνη ψεύτικης ευαισθησίας
όταν ερωτηθούν από αυτούς.
Κάτι
καινούριο που έμαθα επίσης, είναι ότι πολλοί ταξιδεύουν με τα κατοικίδιά τους σε
νησιά και τα αφήνουν προτού φύγουν. Απίστευτη αλητεία. Όμως αυτοί είμαστε. Ή
καλύτερα είμαστε και αυτοί.
Τα Βαρελόσκυλα
της Ελλάδας
***
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΩΡΑ
ΜΗΔΕΝ!
Γύρισα
αρκετές παραλίες σε Πάτμο, Αμοργό, Κρήτη, Σπέτσες. Δεν μπορώ να πω, γίνεται προσπάθεια
να παραμείνει το περιβάλλον και οι παραλίες καθαρές. Αλλά μερικές φορές η
προσπάθεια δεν είναι αρκετή. Σε αυτή τη περίπτωση τι κάνουμε; ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!
Περίπου
4,8-12,7 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν κάθε χρόνο στους ωκεανούς. Η
ανακύκλωση δεν είναι επαρκής λύση. Πρέπει να μειώσουμε δραστικά το άχρηστο
πλαστικό που χρησιμοποιούμε καθημερινά.
Αν
θέλουμε να δούμε κάποια αλλαγή σε αυτή τη χώρα, ξεκινάμε από τους ίδιους μας τους
εαυτούς πρώτα. Δεν μένουμε αμέτοχοι πάνω στα ροζ μας φλαμίνγκο. Ότι γίνεται
γύρω μας, μας αφορά. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο. Αν
συνεχίσουμε με αυτές τις αντιλήψεις, δυστυχώς θα κοιμηθούμε... όπως στρώσαμε.
Και να είστε σίγουροι, πως δεν θα μας αρέσει.
Δημοσίευση σχολίου
Take a moment to leave a comment!