Ως content creator άρχισα να παρατηρώ τον εαυτό μου όλο και περισσότερο να μην μπορώ να αφήσω κάτω το κινητό μου, να θέλω συνεχώς να βλέπω τα Instagram Stories ανθρώπων που συχνά δεν γνωρίζα καν και να προσπαθώ να μη χάσω καμία από τις τελευταίες εξελίξεις στις ζωές των άλλων.
Καλώς ήρθες στο FOMO, το σύνδρομο πίσω από το Fear Of Missing Out, στο οποίο δηλαδή το σημερινό άτομο φοβάται ότι μπορεί να χάσει κάτι. Και όχι, δεν θα χάσει απλώς την τελευταία είδηση για τα οικονομικά. Θα χάσει το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη ζωή κάποιου άλλου, που προφανώς είναι πολύ πιο διασκεδαστική και αψεγάδιαστη σε σχέση με τη δική του ζωή. Φοβάται ότι τη στιγμή που εκείνος κάθεται στο κρεβάτι του, οι άλλοι κάνουν μια τέλεια ζωή και αυτός μένει πίσω.
Γράφει η Ιωάννα από το blog Athenian girl out and about
Γράφει η Ιωάννα από το blog Athenian girl out and about
Τι είναι το σύνδρομο FOMO;
Σύμφωνα με αυτό το άρθρο της Καθημερινής, το FOMO «ορίζεται ως το κοινωνικό άγχος ότι «άλλοι» μπορεί να ζουν μια ικανοποιητική εμπειρία από την οποία εσύ λείπεις και χαρακτηρίζεται από την ακαταμάχητη επιθυμία σου να παραμένεις συνεχώς συνδεδεμένος, ώστε να ενημερώνεσαι για το τι κάνουν αυτοί οι «άλλοι». Σύμφωνα με έρευνες, ανάμεσα στις επιπτώσεις του FOMO είναι το αίσθημα της μοναξιάς, η αρνητική εικόνα για τον εαυτό σου, προβλήματα ταυτότητας κ.ά.».
Πώς είναι μετά από αυτό δυνατόν να καταλήγουμε και πάλι να περνάμε όλη τη μέρα πάνω από το κινητό μας; Είναι τελείως μαζοχιστικό, όμως τελικά μας αρέσει να βασανιζόμαστε πατώντας like σε φωτογραφίες τόσο ρετουσαρισμένες που είναι αδύνατο να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Τι συνέβη όταν αποφάσισα να απέχω από τα social media για μια βδομάδα;
Ταυτόχρονα, και εμείς οι ίδιοι ως content creators, μοιραζόμαστε συνεχώς τις προσωπικές μας στιγμές, προκειμένου να αποδείξουμε τόσο στους followers μας όσο και στους ίδιους μας τους εαυτούς, ότι αυτό που κάνουμε μετράει. Μάντεψε. Δεν μετράει στην ζωή κανενός. Έλειψα από το Instagram για περίπου μια εβδομάδα. Κανείς δεν ρώτησε αν είχα πάθει κάτι. Το μόνο που συνέβη ήταν να μειωθούν κατά 50 οι ακόλουθοί μου. Και ξέρεις γιατί; Γιατί στην τελική κανέναν δεν νοιάζει τι έφαγα για μεσημεριανό. Οι μοναδικοί άνθρωποι οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν πραγματικά ήταν οι φίλοι μου. Αυτοί που συναντάω από κοντά και με αγαπούν πραγματικά.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο κάποιος μας παρακολουθεί είναι η λεγόμενη «ηδονή της κλειδαρότρυπας» : η αιτία πίσω από την επιτυχία των reality και των social media. Θέλουμε να ξέρουμε τι κάνει αυτή τη στιγμή ο άλλος συνήθως όχι επειδή πραγματικά μας νοιάζει, αλλά προκειμένου να αφαιρεθούμε από τις δυσκολίες της δικής μας ζωής.
Αυτό, όμως, το κάνουμε χωρίς σταματημό. Δίχως όριο.
Πόσες φορές έχεις πει κι εσύ πριν κλείσεις το Instagram/Facebook: «να κάνω μια τελευταία ανανέωση, μήπως ανέβηκε κάτι καινούριο». ΑΥΤΟ είναι το FOMO. Να φοβάσαι μην έχασες κάτι. Να φοβάσαι μήπως η δική ζωή σου είναι ανεπαρκής και μίζερη μπροστά σε αυτή των άλλων.
Για τους content creators, το FOMO έχει και μια άλλη μια επίδραση εκτός από αυτήν στην ψυχολογία τους: προσπαθούμε να μοιραζόμαστε τα πάντα και μάλιστα τόσο τέλεια φτιαγμένα. Ξέρω ότι το γραφείο μου δεν είναι τόσο τακτοποιημένο όσο το δείχνω στο Story μου, όμως αυτό θέλω να νομίζουν οι άλλοι. Η νοοτροπία αυτή έχει τρυπώσει και μέσα στο δικό μου μυαλό. Απόδειξέ τους ότι είσαι τέλεια και ότι χρειάζεται να σε παρακολουθούν για να ξέρουν τι κάνεις αυτή τη στιγμή.
Πώς το FOMO επηρέασε την καθημερινή μου ζωή μου ως blogger;
Πάνω σε αυτό, εγώ προσωπικά, έχω παρατηρήσει πολλές φορές τον εαυτό μου να μη δημιουργεί περιεχόμενο που αρέσει σε ΕΜΕΝΑ, αλλά να περιορίζομαι σε θέματα που πιστεύω ότι οι αναγνώστες μου θέλουν να διαβάσουν. Τόσα προσχέδια έχουν μείνει στα χαρτιά και αυτό γιατί; Για να μην νομίσει ο κόσμος ότι η ζωή μου είναι τόσο καλά ενσωματωμένη σε μια βαρετή ρουτίνα, αλλά να πιστεύει ότι κάνω συνέχεια εκδρομές και περνάω τέλεια.
Δεν θα πω ψέματα. Τρόπο για να απαλλαχτώ μια και καλή από το FOMO δεν έχω βρει. Τα δύο πράγματα που έκανα όμως και με βοήθησαν πολύ ήταν αρχικά να κάνω unfollow χωρίς τύψεις τους λογαριασμούς εκείνους που ένιωθα ότι δεν με ενδιέφεραν και δεν προσέφεραν τίποτα στην ζωή μου και έπειτα να προσπαθήσω να έχω το κινητό όσο το δυνατόν πιο μακριά μου γίνεται, ώστε να μην νιώθω την ανάγκη να τσεκάρω τους λογαριασμούς μου κάθε λίγο και λιγάκι.
Το αποτέλεσμα; Αισθάνομαι απίστευτα ανάλαφρη και χαλαρή, χωρίς κανένα άγχος για το σε ποια καφετέρια βρίσκεται ο καθένας. Μπορεί οι ακόλουθοί μου να έχουν μειωθεί αρκετά, όμως για εμένα αυτό δεν έχει καμιά σημασία. Είναι απλώς ένα νούμερο, και πίσω από αυτό το νούμερο, κρύβονται ελάχιστοι άνθρωποι οι οποίοι νοιάζονται πραγματικά για τη δουλειά σου και για το περιεχόμενο που βγάζεις εκεί έξω. Ακόμη, αποδείχτηκε ότι τελικά ΥΠΑΡΧΕΙ χρόνος για έεενα σωρό πράγματα να κάνεις μέσα στη μέρα σου. Έτσι, τελείωσα δύο βιβλία μέσα σε έναν μήνα, άκουσα podcasts και είδα τόσες ταινίες!
Είναι τελικά τόσο "διαβολικά" τα κοινωνικά δίκτυα για τη ζωή μας;
Μη με παρεξηγήσεις, τα social media δεν είναι μόνο αυτό. Είναι επίσης το μέρος που μοιραζόμαστε νέες ιδέες, γινόμαστε δημιουργικοί και ανταλλάσσουμε απόψεις. Η γκρίζα ζώνη ξεκινά εκεί που αδυνατούμε να θέσουμε τα όριά μας μεταξύ της πραγματικής ζωής και της Instagramικής.
Έχεις παρατηρήσει να μην μπορείς να αντισταθείς στο να κοιτάς για ατελείωτες ώρες τις αναρτήσεις των άλλων; Νιώθεις κι εσύ αυτήν την απομόνωση και το συναίσθημα ότι κάτι θα πρέπει να αλλάξεις στη ζωή σου για να την κάνεις Instagram-worthy?
Για τα πάντα υπάρχει μια λύση. Ίσως όμως να είναι διαφορετική για τον καθένα μας. Όποιο τρόπο κι αν χρησιμοποιήσεις, έχε στο νου σου ότι ο στόχος τελικά είναι να αρχίσεις να ζεις η ΔΙΚΗ σου ζωή όπως ΕΣΥ τη θέλεις. Όχι όπως πιστεύεις ότι θα είναι καλύτερα για να μπορέσεις να βγάλεις την τέλεια φωτογραφία.
Και για να απομυθοποιήσεις όλες αυτές τις τέλειες φωτογραφίες που βλέπεις στα social media και ειδικά στο instagram δες το παρακάτω βίντεο
Γράψε μας στα σχόλια αν έχεις πιάσει κι εσύ τον εαυτό σου να φοβάται μήπως χάσει την τέλεια online ζωή των άλλων και πώς το αντιμετώπισες.
Δημοσίευση σχολίου
Take a moment to leave a comment!