Παιδιά και πανδημία: Τι να κάνεις όταν τα παιδιά αρνούνται να πειθαρχήσουν

Διάβασε επίσης



«Πίστευα ότι έχω καταφέρει πολλά με την πειθαρχία των παιδιών, αλλά νιώθω ότι με τον εγκλεισμό μας βγαίνει μια άλλη εικόνα. Πετάνε τα παιχνίδια, δε δέχονται να έχουν λίγη ώρα ησυχίας μόνα τους, το βράδυ αρνούνται να ξαπλώσουν κι εγώ έχω πολλή ένταση. Γιατί βλέπω μια τόσο διαφορετική εικόνα για την οικογένειά μου; Δεν εργάζομαι και πάντα ήμουν σπίτι οπότε δεν περίμενα να δω κάτι που δεν έχω δει».

Στην ερώτηση απαντά η ψυχολόγος Χρύσα Λεϊμονή



Αρχικά, είναι γεγονός πως οι αλλαγές που βιώνουμε στην καθημερινότητα μας, έχουν επηρεάσει σημαντικά τόσο τη διάθεση όσο και τη συμπεριφορά μας, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των παιδιών.



Λαμβάνοντας υπόψη, επομένως, το πλήθος των αλλαγών που βιώσαν τα παιδιά, τον αυστηρό περιορισμό σε μια ηλικία που η εξερεύνηση του περιβάλλοντος τους αποτελεί σημαντική πηγή ευχαρίστησης αλλά και την υπερφόρτωση με αρνητικά συναισθήματα, τα οποία άθελα μας τους μεταβιβάζουμε λόγω των δικών μας δυσάρεστων σκέψεων και φόβων, όλα αυτά θα έλεγα πως είναι φυσιολογικό να πυροδοτούν την αύξηση παρορμητικών και μη συνεργάσιμων συμπεριφορών.

Όσα έχετε χτίσει με τα παιδιά σας αναφορικά με το ζήτημα της πειθαρχίας, να είστε σίγουροι πως δεν πάνε χαμένα. Απλώς αυτή τη στιγμή η καθημερινότητά τους έχει αλλάξει σημαντικά και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να τα αφήσει ανεπηρέαστα όσο και αν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι επειδή είναι μικρά δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται.

Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός πως τα παιδιά λόγω του νεαρού της ηλικίας τους, δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τις δεξιότητες εκείνες, οι οποίες θα τα βοηθήσουν να ρυθμίσουν το συναίσθημα και τη συμπεριφορά τους συχνά τα φέρνει εκτός ελέγχου με αποτέλεσμα να επικρατεί χάος στο σπίτι.

Αυτή η συμπεριφορά σε καμία περίπτωση δε θα έπρεπε να ερμηνευθεί ως αποκλειστική ανυπακοή των παιδιών και αδικαιολόγητη κόντρα προς τον γονέα.


Η παρορμητική και ενοχλητική συμπεριφορά των μικρών παιδιών είναι συχνά ο δικός τους τρόπος για να ζητήσουν βοήθεια. Επειδή πολλές φορές αδυνατούν να βάλουν αυτό που σκέφτονται σε λόγια, χρησιμοποιούν την ανάρμοστη συμπεριφορά ως μοχλό ελέγχου και εκτόνωσης των αρνητικών συναισθημάτων τους.

Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει, ότι επιβραβεύουμε την ανεπιθύμητη συμπεριφορά και αφήνουμε τα πράγματα ως έχουν. Όμως, πριν προβούμε σε οποιοδήποτε αυθαίρετο συμπέρασμα σχετικά με τη συμπεριφορά των παιδιών μας, καλό θα ήταν να δείξουμε μια συνεργατική και φιλική στάση απέναντι τους αφήνοντας το περιθώριο να αφουγκραστούμε αυτά που τους συμβαίνουν.

Σε ένα πιο πρακτικό επίπεδο, θα έλεγα, ότι θα ήταν ωφέλιμο να:
  • Μιλήσουμε στα παιδιά σχετικά με όσα συμβαίνουν με έναν απλό και κατανοητό τρόπο βεβαιώνοντας τα πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και πως θα είμαστε εκεί για ότι χρειαστούν, πρόθυμοι να συζητήσουμε ότι τα απασχολεί.
  • Είναι απαραίτητο να σχεδιάσουμε μαζί τους ένα πλάνο με το πρόγραμμα δραστηριοτήτων, το οποίο θα ακολουθούμε πιστά κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Σε αυτό το πλάνο θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ποια ώρα κάνουμε τι εμπεριέχοντας τόσο ευχάριστες δραστηριότητες (παιχνίδι, ταινίες, παραμύθια), όσο και υποχρεώσεις (διάβασμα, ύπνος, φαγητό, μπάνιο). Μάλιστα, θα βοηθούσε πολύ αν φτιάχνατε μαζί το πλάνο, έπειτα από σχετική συζήτηση δίνοντας την ευκαιρία στα παιδιά να το σχεδιάσουν, να το χρωματίσουν και να το στολίσουν με βάση τα γούστα τους ώστε να είναι πιο ελκυστικό. Ενδεχομένως για να αυξήσετε τις πιθανότητες να δεσμευτούν απέναντι στο πλάνο που έχετε δημιουργήσει, θα μπορούσε μέρος της συμφωνίας να αποτελέσει η επιβράβευση για τη τήρηση του πλάνου στο τέλος κάθε βδομάδας. (π.χ με δέκα λεπτά έξτρα παιδικών στην τηλεόραση κάθε Κυριακή ή το αγαπημένο τους φαγητό κτλ). Γίνετε εφευρετικοί. 

Τέλος, είναι σημαντικό, και εσείς οι ίδιοι να βρείτε τρόπους να αποφορτίζεστε κάνοντας κάτι που πραγματικά σας γεμίζει. Διαφορετικά είναι πιθανό λόγω της συσσωρευμένης σωματικής και ψυχικής σας κούρασης, να είστε εξαιρετικά ευερέθιστοι πυροδοτώντας περισσότερους καυγάδες ανάμεσά σας. Ένας ισορροπημένος γονέας ο οποίος φροντίζει τον εαυτό του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά προωθώντας ευκολότερα ένα κλίμα συνεργασίας και ευημερίας στο σπίτι.


  • Η σωστή πληροφόρηση,
  • ο σχεδιασμός προγράμματος με βάση τις υπάρχουσες συνθήκες
  • και η φροντίδα της δικής σας ψυχικής υγείας
θα βοηθήσουν σημαντικά τα παιδιά να αισθανθούν ασφάλεια και να προσαρμοστούν πιο εύκολα στα νέα δεδομένα με λιγότερα και μικρότερης έντασης προβλήματα.

Λίγα λόγια για τη Χρύσα Λεϊμονή


Ονομάζομαι Λεϊμονή Χρύσα και είμαι απόφοιτος Ψυχολογίας του ΑΠΘ, κάτοχος άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος. Έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον τομέα της Συμβουλευτικής και κυρίως για τη Συμβουλευτική παιδιών, εφήβων και των οικογενειών τους.

Γι’ αυτό έχω παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων και προγραμμάτων σχετικά με τη Σχολική Ψυχολογία και την Παιδοψυχολογία.
  • Μεταξύ άλλων, έχω παρακολουθήσει το μονοετές πρόγραμμα στην Παιδοψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ενώ τώρα κάνω το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με τίτλο «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Υγεία, την Εκπαίδευση και την Ειδική Αγωγή».
  • Έχω πραγματοποιήσει την πρακτική μου άσκηση στο γηροκομείο «Διαμαντίδειος Στέγη» στη Θεσσαλονίκη, όπου είχα την ευκαιρία να μελετήσω περιστατικά με ανοϊκό σύνδρομο, πάρκινσον, κινητικά προβλήματα και άλλες δυσκολίες της τρίτης ηλικίας, παρέχοντάς τους παράλληλα και ψυχολογική υποστήριξη.
  • Αυτή τη στιγμή, εργάζομαι ως ψυχολόγος στο κέντρο διάγνωσης μαθησιακών δυσκολιών «Dyslexia Centers Pavlidis Method» στον Βόλο, όπου έχω την ευκαιρία να δουλέψω με τις συναισθηματικές δυσκολίες αυτών των παιδιών και τη συμβουλευτική γονέων.
  • Επιπλέον, αναλαμβάνω το συντονισμό εφηβικών – ομάδων με στόχο τη διαχείριση άγχους και δύσκολων συναισθημάτων.
  • Ακόμη, έχω συμμετάσχει ως εθελόντρια στο πρόγραμμα «Κοινωνική Ένταξη στη γειτονιά» που πραγματοποίησε το Τμήμα Προσχολικής Αγωγής του ΑΠΘ σε συνεργασία με το Ειδικό Επαγγελματικό Λύκειο Ανατολικής Θεσσαλονίκης, με στόχο την αυτονόμηση παιδιών με Ειδικές Ανάγκες.
Τέλος έχοντας μεγάλη αγάπη και πάθος τόσο για την επιστήμη μου όσο και για το γράψιμο, αρθρογραφώ στο προσωπικό μου blog με τίτλο «Ψυχής Κατάθεση» (www.psyxhskatathesh.blogspot.gr), ενώ παράλληλα αρθρογραφώ και στην επαγγελματική μου σελίδα όπου γράφω προκειμένου να σας κρατάω ενήμερους για όλα τα θέματα που αφορούν τη σύγχρονη ελληνική οικογένεια. (https://www.chrysaleimoni.com/).

2 Σχόλια

Take a moment to leave a comment!

  1. Άσε είναι πολύ δύσκολα με τα παιδιά κλεισμένα μέσα και το θέμα είναι ότι δεν έχουν ούτε παρέα κάποιο άλλο παιδί, ειδικά τα μοναχοπαίδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι δύσκολο συμφωνώ αλλά να που σιγά σιγά τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους και τα παιδιά βγήκαν πιο δυνατά από όλο αυτό. (τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου αίσθηση από τα παιδιά με τα οποία έρχομαι σε επαφή) Καλή δύναμη εύχομαι!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Take a moment to leave a comment!

-->