Netflix: 3 αστυνομικές ταινίες που θα ζήλευε κι ο Ηρακλής Πουαρό

Διάβασε επίσης

Αν έχεις δει ένα σωρό CSI, NCIS,Criminal minds, 5-6 φορές τη σειρά με τον Ηρακλή Πουαρό κι άλλες τόσες τη Μις Μαρπλ ένα είναι σίγουρο: έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο. Είναι όμως και κάτι άλλο, μετά από όλα αυτά δύσκολα θα σε εντυπωσιάσει μια νέα αστυνομική ταινία, Τα έχεις δει όλα πλέον. Ή μήπως όχι; 

Επειδή κι εγώ ανήκω σε αυτή την κατηγορία και πρόσφατα είδα 3 αστυνομικές ταινίες που μου έκαναν μεγάλη εντύπωση, θέλησα να γράψω ένα άρθρο για να σου πω τη γνώμη μου για το κατά πόσο αξίζουν το χρόνο σου.

Οι πρώτες δύο ταινίες θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι κωμικές αστυνομικές ταινίες αν υπάρχει κάτι τέτοιο, η τρίτη όμως είναι σίγουρα αστυνομικό δράμα.

Knives out

Η πρώτη είναι το Knives out, στα μαχαίρια είναι ο ελληνικός τίτλος αν και θα προτιμούσα τον τίτλο "Βγήκαν τα μαχαίρια" γιατί θεωρώ ότι σαν έκφραση ταιριάζει περισσότερο με την ταινία. Προσπερνώντας τον τίτλο να σου πω ότι αυτή την ταινία την είχα δει και στο σινεμά τότε που πρωτοβγήκε στις αίθουσες και τώρα που την πέτυχα στο Νέτφλιξ είπα να την ξαναδώ. Συνήθως δε βλέπω δεύτερη φορά ταινίες γιατί έχω καλή μνήμη οπότε θυμάμαι το τέλος, σε αυτή την περίπτωση όμως δεν το καλοθυμόμουν και ήθελα να το ξαναδώ. Εν τω μεταξύ η ταινία είναι τόσο πολύπλοκη, με την καλή έννοια, που είναι αδύνατο να θυμάσαι όλη την πλοκή. Όταν την είχα δει στο σινεμά μαζί με την αδερφή μου, στην πρώτη σκηνή εμφανιζόταν ο σκηνοθέτης που ζητούσε από το κοινό να μην μαρτυρήσει το τέλος της ταινίας γιατί διαφορετικά δε θα πήγαινε κανείς να δει την ταινία. Μου είχε κάνει πολλή εντύπωση αυτό τότε, στο Νέτφλιξ όμως είχε παραλειφθεί αυτή η σκηνή.

Τι έχουμε λοιπόν σε αυτή την ταινία; Θα προσπαθήσω να μην κάνω καθόλου spoiler, οπότε διάβασε άφοβα. Ένας πάμπλουτος και διάσημος συγγραφέας αστυνομικών ιστοριών αυτοκτονεί ακριβώς μετά τα 85α γενέθλιά του αλλά ο ντετέκτιβ Μπλανκ υποπτεύεται ότι δεν πρόκειται για μια απλή αυτοκτονία. Ανακρίνεται λοιπόν όλη η οικογένια του αποθανόντος αλλά και το βοηθητικό προσωπικό και αρχίζει να ξετυλίγεται ένα κουβάρι από σχέσεις, μυστικά και ψέμματα που υποδηλώνουν ότι ίσως τελικά να πρόκειται για φόνο. Βασικό ρόλο στην υπόθεση φαίνεται να έχει η νοσοκόμα του συγγραφέα την οποία εκείνος συμπαθούσε τόσο ώστε μετά το θάνατό του να...

Και εδώ τελειώνει η περιγραφή μου, δε θέλω να πω άλλα να μη σου χαλάσω το μυστήριο. Κατά τη γνώμη μου η ταινία χωρίζεται σε δύο μέρη: Στο πρώτο περιλαμβάνονται οι ανακρίσεις που μας δείχνουν την εκδοχή του κάθε μέλους της οικογένειας για το τι συνέβη και στο δεύτερο μέρος ξεκινάει η δράση. Η ταινία είναι ευφάνταστη, γεμάτη ανατροπές, το κάστινγκ είναι πολύ ταιριαστό και γενικά είναι μία ταινία που θεωρώ εγώ προσωπικά έξοχο δείγμα αστυνομικής περιπέτειας.

Το βασικό που με κάνει να την προτείνω τόσο ανεπιφύλακτα είναι ότι εξηγούνται επαρκώς τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις των εμπλεκομένων στην υπόθεση κάτι που δεν είναι αυτονόητο σε όλα τα αστυνομικά. Το ότι καποιανού ας πούμε του έστριψε και καθαρίζει κόσμο χωρίς λόγο που είναι η λύση του μυστηρίου σε πολλά αστυνομικά, για μένα υποδηλώνει περισσότερο ένδεια ιδεών του σεναριογράφου παρά οτιδήποτε άλλο.

Glass Onion - knives out

Η δεύτερη ταινία που είδα είναι το Glass Onion - knives out που όπως καταλαβαίνεις σχετίζεται με την πρώτη. Δεν είναι η συνέχεια, είναι όμως μία νέα υπόθεση του Ντετέκτιβ Μπλανκ. Τον Ντάνιελ Γκρεγκ που υποδύεται τον Μπλανκ πλαισιώνουν ο Έντουαρτ Νόρτον και η Κέτι Χάντσον που είναι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. Στην αρχή της ταινίας η υπερβολική επίδειξη τεχνολογικών εξελίξεων με ξένισε αρκετά, θα καταλάβεις τι εννοώ όταν τη δεις, αλλά ευτυχώς στη συνέχεια υποχωρεί αυτό το στοιχείο. Στα συν της ταινίας είναι ότι εφόσον βγήκε μετά το ξέσπασμα της πανδημίας ακουμπά λίγο αυτό το θέμα για να σε κάνει ενδεχομένως να ταυτιστείς με την εποχή ή να τοποθετήσεις τους ήρωες σε συγκεκριμένο χρόνο , αλλά το ακουμπά αμυδρά και δεν παίζει ρόλο στην υπόθεση. Μια μυστηριώδης πρόσκληση σε ένα ιδιωτικό νησί στην Ελλάδα, ένας φόνος (ή μήπως δύο;) και οι σχέσεις των ανθρώπων που εμφανίζονται ως μία δεμένη παρέα που αυτοαποκαλούνται " ανατροπείς" θα δοκιμάσουν τις ικανότητες του Ντετέκτιβ Μπλανκ που βρέθηκε στο νησί χωρίς να ξέρεις ποιος τον έχει προσκαλέσει. Ή μήπως ξέρει τελικά;

Δε λέω άλλα για την υπόθεση, θα σου πω όμως τη γνώμη μου. Η ταινία σε γενικές γραμμές μου άρεσε πολύ, σαν το πρώτο Knives out δεν είναι, αλλά έχει κι αυτή αρκετές ανατροπές και πολύπλοκους ιστούς από σχέσεις, μυστικά και κίνητρα που σιγά σιγά αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια του θεατή μέχρι την τελική λύση. Θα προτιμούσα το τέλος να είναι λίγο πιο δυνατό, να έχει πιο έντονο το στοιχείο της κάθαρσης, αλλά παρόλα αυτά την προτείνω ανεπιφύλακτα σαν ταινία, τα παραπάνω είναι πράγματα που θα πρόσεχα μόνο εγώ και ο Ηρακλής Πουαρό που είμαστε ολίγον ιδιόρρυθμοι και κομματάκι σχολαστικοί. Πάντως θα ήθελα να βγουν κι άλλες ταινίες με τον Ντετέκτιβ Μπλανκ, με ψήνει σαν τύπος παρόλο που δεν μαθαίνουμε πάρα πολλά γι'αυτόν σε καμία από τις δύο ταινίες. Μ'αρέσει όμως το πώς δουλεύει το μυαλό του και ο τρόπος που οδηγείται στη λύση των μυστηρίων.

The Snowman

Η τρίτη ταινία είναι άσχετη με τις προηγούμενες και αρκετά πιο σκοτεινή και θριλεριάρικη. Εγώ που έχω ελάχιστη αντοχή στη θέα του αίματος και των ρεαλιστικών σκηνών δολοφονίας χρειάστηκε σε αρκετά σημεία να κλείσω τα μάτια μου. Σε προειδοποιώ για να ξέρεις σε ποια κατηγορία ανήκει και αν αντέχεις να τη δεις  ή όχι. Ο λόγος για την ταινία Ο χιονάνθρωπος που βασίζεται σε βιβλίο του Τζο Νέσμπο και διαδραματίζεται στη Νορβηγία. 

Αν και βρετανική ταινία, το γεγονός ότι διαδραματίζεται σε μια τόσο βόρρεια χώρα επηρρεάζει το σκηνικό και την ατμόσφαιρα της ταινίας. Μια σειρά εξαφανισμένων γυναικών με παρόμοια χαρακτηριστικά κάνει τον αστυνομικό Χάρι Χόλε να ξεκινήσει τις έρευνες για τον εντοπισμό των εξαφανισμένων γυναικών και του δράστη. Βοηθός του η Κατρίνα Μπραντ που φαίνεται να είναι πιο αποφασισμένη ακόμα κι από αυτόν να βρει τη λύση του μυστηρίου. 

Και αυτή η ταινία χωρίζεται νοητά σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος είναι ήσυχο, δεν υπάρχει πολλή δράση, όλα κινούνται σχετικά αργά, οι διάλογοι είναι σύντομοι και υπάρχει μια υποβλητική ηρεμία. Στο δεύτερο μέρος ξεκινάει η δράση και φαίνεται τα πράγματα να κινούνται με πολύ πιο φρήγορους ρυθμούς. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και οι έρευνες τόσο του Χάρι όσο και της Κατρίνα μάλλον κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση με αποτέλεσμα...

Και αυτή η ταινία μου άρεσε γιατί είναι κάπως διαφορετική από τις συνηθισμένες αστυνομικές. Βάζει ερωτήματα στο μυαλό σου για το ποιος είναι ποιος , κάποιες στιγμές δεν είσαι σίγουρος για το τι διαδραματίζεται στο παρόν της ταινίας και τι είναι φλας μπακ, και αγγίζει αμυδρά αλλά πάντως ξεκάθαρα κάποια κοινωνικά θέματα που απουσιάζουν από πιο ανάλαφρες αστυνομικές ταινίες. Δεν επικεντρώνεται όμως σε αυτά, πιο πολύ υπάρχουν είτε για να υποστηρίξουν την υπόθεση και να δικαιολογήσουν καταστάσεις όπου χρειάζεται, είτε για να μπορεί ο θεατής να ταυτιστεί περισσότερο. Όπως είπα και στην αρχή περιλαμβάνει σκηνές ωμής βίας, αν αντέχεις την προτείνω ανεπιφύλακτα.

Γράψε μου στα σχόλια αν έχεις δει κάποια από αυτές τις ταινίες και αν συμφωνείς με τη γνώμη μου, θα χαρώ πολύ να ανταλλάξουμε απόψεις. Επίσης αν έχεις να μου προτείνεις κάποια άλλη ταινία μυστηρίου μη διστάσεις!

Διάβασε ακόμα: 4 ταινίες για γυναίκες που μας εμπνέουν